De vonk die oversloeg in het filmlokaal van de school

Sint-Oedenrode - Op een school in Schijndel, dat is waar het begon, waar de liefde opbloeide, zodat ze al die jaren na hun jawoord nog steeds niet zonder elkaar kunnen. Fried van den Brand (89) en Bep Neggers (86), elkaar leren kennen in 1958, waren afgelopen zondag 17 september zestig jaar getrouwd.

Door: Caroline van der Linden

Fried, opgegroeid in een gezin met acht kinderen in de Hoge Vonderstraat in buurtschap het Zegenrijk. Een zelfbedachte naam, omdat het een zegen was dat er zoveel kinderen woonden. “We woonden bij de hoepelmakerij van mijn vader, waar we de hele dag door speelden in de werkplaats. Mijn vader was altijd aan het werk, maar wel thuis. Met hoepels maakten we tonnen. Hierin werd roomboter getransporteerd naar fabrieken en kuiperijen. Ik weet nog goed dat onderduikers zich tijdens de oorlog verstopten in het hout.

Na de lagere school ging ik naar de Mulo en daarna ging ik, omdat studeren thuis moeilijk was gezien de beperkte ruimte, op dertienjarige leeftijd naar het internaat, de kweekschool in Den Bosch. Drie maanden van huis. Daar heb ik veel kennis opgedaan, waar ik tot op heden veel aan heb gehad. Elke morgen naar de kerk, om een uurtje of zeven in de kapel. Het was zeker geen gevangenis, maar wel een echt internaat, je gedroeg je volgens de regels. Na de hoofdacte er nog achteraan te hebben gedaan volgde een periode van stagelopen. Ik zocht zelf de scholen uit. Op een speciaal onderwijs school in Schijndel kwam ik in de eerste groep, bij een aardige juf, dat kan ik niet anders zeggen”, lacht Fried.

Maar die aardige juf, die Bep bleek te zijn, dacht: Als hij stage moet komen lopen, dan aan het werk. “Wij hadden geen gymzaal, daarvoor moesten we naar een andere school. Ik zei tegen hem, daar gaan we naartoe en laat jij maar eens zien dat je gymles kunt geven. In die tijd behoorde dat bij ons niet tot de taken van een stagiaire, normaal zat je achter in de klas. Maar Fried greep het met beide handen aan. Trots vertelde Bep haar collega’s: “Nou hebben we er één, daar kunnen we iets mee.”

Lees woensdag verder in DeMooiRooiKrant