Vluchtelingen uit Oekraïne vinden rust in Sint-Oedenrode

Sint-Oedenrode - In Sint-Oedenrode hebben zo’n honderd vluchtelingen uit Oekraïne hun huis gevonden in het voormalige Rabobank-gebouw op bedrijventerrein de Kampen. Sinds begin mei is de locatie geopend. De gemeente nodigde de pers uit om donderdagochtend een kijkje te komen nemen. Ook kreeg het enkele vluchtelingen te spreken, waaronder Mascot Makore en Ifeoma Oge Ibi. Het koppel komt oorspronkelijk uit Zimbabwe, maar studeerde in Kiev toen de stad onder vuur lag. Na een roerige vlucht uit het oorlogsgebied heeft het eindelijk haar rust gevonden in Rooi.

Door: Jeroen van de Sande

Het is rustig in het gebouw aan de Jan Tinbergenstraat. Buiten staat een jongedame wat te keuvelen met een wat oudere man en een vrouw. Ze groeten vriendelijk. Aan hen is te horen en te zien dat ze uit Oekraïne komen. Dat is bij Mascot en Ifeoma niet het geval. Ze hebben een donkere huidskleur en spreken Engels. Voor buitenstaanders levert dat nog wel eens gefronste wenkbrauwen op. Maar de gemeente krijgt van de overheid de opdracht om mensen op te nemen die woonachtig waren in Oekraïne en tijdens de oorlog op de vlucht zijn. Mascot en Ifeoma studeerden respectievelijk diergeneeskunde en International Business in Kiev en behoren daarom tot die categorie.

Rabo Happy Home
In de gemeente Meierijstad zijn drie locaties ingericht om vluchtelingen uit Oekraïne op te vangen. In Veghel hebben voornamelijk vrouwen met kinderen een plek gekregen. Daar is al een kleine leefgemeenschap op gang gekomen met bijvoorbeeld een schooltje voor de kinderen. In Schijndel zijn zestien woningen ingericht, voornamelijk voor Oekraïense gezinnen. In Sint-Oedenrode is het meer een mengelmoes. Er wonen tijdelijk eenlingen, maar ook stellen, een paar kinderen met hun moeder en veel studenten, vaak net als Mascot en Ifeoma van het Afrikaanse continent. De sfeer is goed, zegt het echtpaar. “Er is veel interactie en we hebben veel steun aan elkaar. Ook ondernemen we dingen samen”, vertelt Mascot. Zo is er een voetbalteam samengesteld dat meedoet aan een toernooi in Nijnsel en onlangs hebben ze deelgenomen aan het Beachsoccertoernooi van Rhode. “Onder de naam Rabo Happy Home. Dat zegt veel”, vindt Lisette van der Swaluw. Zij is locatiecoördinator vanuit de gemeente. Zij zorgt er met een team voor dat de mensen zich thuis voelen. Van der Swaluw: “We zorgen als gemeente voor bed, bad en brood. Daarnaast hebben we het gebouw een klein beetje moeten aanpassen en is er professionele begeleiding voor de bewoners. Zo is er altijd iemand van een welzijnsorganisatie aanwezig. Zij houden de gemoedstoestand in de gaten en bieden hulp waar nodig. De kosten worden allemaal vergoed vanuit Den Haag.” De Rabobank stelt het gebouw ter beschikking. De eerste termijn loopt over vier maanden af, maar daarna kan de gemeente van de optie gebruik maken om het met een jaar te verlengen. Ondertussen zoekt het naar mogelijkheden voor daarna, want de kans is groot dat ook dan nog vluchtelingen opgenomen moeten worden. Dat zullen niet allemaal precies dezelfde zijn. Sommige reizen door, of gaan terug. Voor hen in de plaats komen andere vluchtelingen. Rechtstreeks vanuit Oekraïne, via een ander land, of wanneer ze bij een particulier in de buurt weg moeten.

Niet meer terug
De twee kinderen in het gebouw gaan naar een basisschool in Sint-Oedenrode. Veel huidige bewoners van de oude Rabobank studeren nog, anderen zijn in de buurt aan het werk gegaan. Dat gaat om de meest uiteenlopende banen. Mascot heeft het geluk dat hij als leerling-dierenarts mag meelopen bij dierenartsenpraktijk de Meierij. “Daar ben ik erg dankbaar voor”, glimlacht hij. “Ze zijn erg aardig en ik kan er veel leren. Zo heb ik met robots mogen werken die ik nog nooit heb gezien.” Ook gaat de Zimbabwaan mee op huisbezoek bij paardeneigenaren in Sint-Oedenrode en omstreken. Hij is er naar eigen zeggen goed ontvangen. “Ik heb geen rare reacties ontvangen. Omdat ze de dierenarts respecteren en hem vertrouwen, doen ze dat bij mij ook. Dat is heel fijn.” Over de vraag of Mascot en zijn vrouw nog teruggaan naar Oekraïne óf Zimbabwe hoeft hij niet lang na te denken. “Oekraïne is voor ons geen optie meer en Zimbabwe is politiek nu zeer instabiel. En eerlijk is eerlijk, als ik zie hoe goed het hier is dan zie ik onze toekomst het liefste hier. Het zou mooi zijn als onze kinderen hier kunnen opgroeien. Dat geeft ze meer kansen in het leven.”

Ondanks het feit dat er veel voor de vluchtelingen wordt georganiseerd, dat er gewerkt wordt en volop gestudeerd, wil dat niet zeggen dat de problemen er niet zijn. Veel van de huidige bewoners hebben trauma’s opgelopen van bombardementen, vanwege de moeizame en onveilige vlucht uit het land of omdat familie nog in Oekraïne is. Daarnaast is het nog niet duidelijk hoe de toekomst eruit ziet, want ook in dit gebouw kunnen ze niet permanent gaan wonen. Zelfs Sint-Oedenrode zal voor veel van hen geen optie worden.