Marianne Bruin – van Groningen: een nieuw en actief leven in Sint-Oedenrode

De pure Rooienaar Rinus Timmers, de man die 45 jaar in het bestuur van voetbalclub Rhode zat, is haar huidige partner en ze woonde in de zestiger jaren een kleine acht jaar in de Pastoor Smitsstraat in Olland waar ze drie klassen van de lagere school bezocht. Daar houdt haar 'link' met Sint-Oedenrode eigenlijk een beetje mee op. Want daarna trekt Marianne Bruin-van Groningen (55) via Vorden in de Achterhoek door half Nederland om in 2007 terug te keren in Sint-Oedenrode waar ze samen met Rinus een huis koopt in de Oranje Nassaulaan. Daar laat ze een bewogen leven achter zich en begint een beetje opnieuw. Actief en sociaal.

Door Jan H. F. van der Heyden

De naam van Marianne Bruin-van Groningen staat op het lijstje van interessante vrouwen van Vrouwennetwerk Rooi, dat voorzitter Coby van der Pas de redactie van DeMooiRooiKrant desgevraagd overhandigde. 'Ik denk', zegt Marianne, 'omdat Coby weet dat ik maatschappelijk betrokken ben, mijn achtergrond kent en mijn politieke interesse. Coby zei eens tegen mij: "jij doet het vanuit je hart".'
Dus ontmoet ik Marianne voor een portretinterview, dat net zoals in alle andere gevallen begint met de stereotiepe vraag naar een CV in hoofdlijnen. Ik ben aan de 32 andere vragen, die ik voor haar had opgesteld, niet meer toegekomen. Na bijna twee uur praten sluit ik het interview af met één lang en uitgebreid antwoord van Marianne op mijn eerste vraag naar haar CV. Marianne kijkt dan op haar 'spiekbriefje' en constateert met tevredenheid dat ze alle belangrijke zaken uit haar leven heeft verteld. De regie van het gesprek was in haar handen.
'Ik ben geboren in Dinther. Daar hadden mijn ouders een bakkerij. Toen ik anderhalf jaar was, verhuisden wij naar de Pastoor Smitsstraat 21 in Olland waar mijn ouders een bakkerij konden overnemen. In Olland heb ik drie klassen van de lagere school bezocht. Toen ik tien was zijn we naar Vorden in de Achterhoek verhuisd, daar begonnen mijn ouders met hun derde bakkerij. In Vorden heb ik de vierde tot en met de zesde klas van de lagere school bezocht. De middelbare school heb ik in Zutphen gevolgd. Op mijn zestiende zijn we naar Zevenaar getrokken. Daar heb ik de middelbare school afgemaakt en nog één jaar Pedagogische Academie gedaan. Ik ben gestopt omdat de vooruitzichten op een baan in het onderwijs heel slecht waren. Ben toen maar gaan werken. Eerst bij de gemeente Zevenaar op de afdeling Financiën. In 1982 ben ik in Driebergen gaan wonen, nadat ik met Maarten Bruin was getrouwd, die ik op de middelbare school in Zevenaar had leren kennen. In Driebergen heb ik ook bij de gemeente gewerkt, ook op Financiën. Maarten werkte toen in Arnhem bij het Sociaal Fonds Bouwnijverheid. Vijf jaar later zijn we naar Purmerend verhuisd, omdat Maarten een goede functie bij het Sociaal Fonds Bouwnijverheid in Amsterdam kon krijgen. In Purmerend ben ik bij de gemeente Zaanstad gaan werken als fiscaal-juridisch medewerker op de afdeling Belastingen. In Purmerend heb ik twintig jaar gewoond. Ik ben ondertussen Hoofd Belastingen van de gemeente Alkmaar en later van de gemeente Zaanstad geworden. Ja, een beetje een mannenwereld. Daarnaast werd ik ook docent fiscaal recht aan de Bestuursacademie in Utrecht.'

'Maarten is op 13 januari 1998 vrij onverwacht overleden. Hij was toen 38 jaar. Ik ook. Nog geen drie maanden daarvoor, op 31 oktober 1997, werd bij hem de diagnose galwegkanker gesteld. Hij is overleden aan een gesprongen aorta. Ja, dat is nog steeds heel moeilijk. Ik ben altijd zijn naam blijven gebruiken. Rinus vindt het geen probleem. Achteraf zeg ik dat we gelukkig geen kinderen hadden. We hadden we ze wel graag gewild. Allebei. Ja, over verliezen van mensen kan ik wel meepraten. Mijn vader stierf aan longkanker toen hij 55 was, mijn schoonpa op 54-jarige leeftijd en mijn broertje was nog maar 25 toen hij aan leukemie overleed.'
'Maarten en ik hadden al een adoptiewens voordat ik zwanger raakte. We hadden de adoptieprocedure ook al in gang gezet. Mijn zwangerschap is geëindigd in een miskraam. In de elfde week. Februari 1997. Ik ben met de adoptieprocedure doorgegaan, maar als alleenstaande mocht je toen geen kinderen adopteren. Ik ben ruim zes jaar alleen geweest. Wel enkele korte relaties gehad. In de zomer van 2004, in augustus, ontmoette ik Rinus tijdens een vakantie in China.'

'Na het overlijden van Maarten heb ik in overleg met de bedrijfsarts een stapje terug gedaan. Ben toen gaan werken op de afdeling Juridische Zaken, Personeel en Organisatie van de gemeente Zaanstad. Heel andere dossiers, behoorlijke reorganisaties. Daarna ben ik de opleiding voor gemeentesecretaris aan de Bestuursacademie in Maarssen gaan volgen. Een beroeps- en interessetest had uitgewezen dat ik daarvoor heel geschikt was. Ik had toen ook in Diemen aan de slag kunnen gaan als gemeentesecretaris, maar dat heb ik niet gedaan. Ik vind dat een gemeentesecretaris moet wonen in de gemeente waar hij of zij secretaris is en ik wilde Purmerend niet verlaten. Daar had ik een mooi huis, zeker zo mooi als hier. Ik wilde niet verhuizen. Ik was daar door het overlijden van Maarten heel veel kwijtgeraakt en wilde niet ook nog de plek inleveren.'
'Ik was ondertussen naast docent aan de Bestuursacademie ook docent geworden bij Segment Opleidingen in Leusden, een opleiding- en trainingscentrum voor gemeenteambtenaren. Daar heb ik als divisiedirecteur Belastingen een nieuwe opleiding opgezet.'
'In 2002 haalde een wervings- en selectiebureau mijn gegevens uit haar bestand als het gaat om de functie van gemeentesecretaris in Nuenen. Dat zou voor anderhalf jaar zijn, want Nuenen zou gaan fuseren met Eindhoven. Daarom hoefde ik ook niet in Nuenen te gaan wonen. Maar die fusie is niet doorgegaan. Ik heb er uiteindelijk drie jaar gewerkt. In de zomer van 2004 heb ik mijn vertrek aangekondigd. Ik ben toen met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten gaan praten, omdat ik nog steeds een wens had om in het buitenland iets te gaan doen. Die kans was er ook, maar ja, toen leerde ik Rinus kennen . . . . . . . . . Rinus is een stuk ouder en werkte toen nog fulltime bij Grenco in Den Bosch. Hij woonde in de Kruidenlaan en zag het niet zitten in Purmerend te gaan wonen. We zijn toen om het weekeinde bij elkaar gaan wonen. Ik heb me toen als zelfstandige laten inschrijven bij de Kamer van Koophandel in Noord-Holland en heb twee leuke projecten gedaan bij het ROC in de Zaanstreek en bij de gemeente Purmerend, waar ik notabene woonde! Kon ik op de fiets naar mijn werk!'

'Toen duidelijk werd dat Rinus en ik met elkaar verder wilden, hebben we allebei onze huizen te koop gezet. Rinus was het zijne na een half jaar kwijt, ik na drie jaar, in 2009. Heb twee jaar gependeld tussen Purmerend en Sint-Oedenrode. In 2007 hebben we samen dit huis in de Oranje Nassaulaan gekocht. Wat nu, dacht ik toen. Rinus was minder gaan werken en ik wilde wel integreren in het dorp. Ben toen de Wereldwinkel binnengestapt, een beetje mijn wereld. Je doet iets zinvols voor de maatschappij en je leert mensen kennen in het dorp. Ik ben op kinderen gaan passen, één dag in de week, bij een gezin in Boxtel. In 2007 heb ik me aangemeld als vrijwilliger bij Make-A-Wish als regio-coördinator Brabant Oost. Heb de regio Limburg/Brabant Oost opgezet en deze later door de enorme snelle groei weer gesplitst in Limburg en Brabant. Vorig jaar ben ik gestopt als coördinator, maar doe er nu nog werk als vrijwilliger. Sinds vorig jaar begeleid ik blinden en zeer slechtzienden op reizen van Twin-Travel. Ik ben met hen in Marokko, Portugal, Turkije en Londen geweest.'

'We hebben vier kleinkinderen. Rinus heeft twee kinderen, Jan en Jojanneke. Jan woont in Nijmegen en heeft twee kinderen, Nova van acht en Boaz van vier. Jojanneke woont hier in de Rooise Zoom en heeft twee kinderen, Jesse van vier en Jimmy is één. Op Jesse en Jimmy passen Rinus en ik één dag in de week . Op Nova en Boaz doen we dat incidenteel.'

'Ik had hier in Rooi wel bij de Lionsclub gewild, want ik was al acht jaar lid van de Lionsclub in Purmerend, maar hier willen ze geen vrouwen. Ik heb al verschillende keren in een stembureau gezeten, ook als voorzitter. En nu zit ik in een werkgroep, samen met Piet van Berkel, de voorzitter van de Wereldwinkel, met Cathy Buiting en Daniëlle Aarts, om Sint-Oedenrode als "fair trade-gemeente' aan te merken. Net zoals Schijndel. Jeanne Hendriks, de wethouder, steunt ons. Ik ben ook politiek actief geweest vanuit mijn lidmaatschap van de Wereldwinkel toen de gemeente het Martinushuis wilde verkopen. En ik ben nog steeds onafhankelijk voorzitter van de Woongroep Koningsvaren, óók voor gevraagd. We willen als Woongroep wel blijven bestaan, maar de status van het project is me op dit ogenblik niet bekend. Het is een prachtig project van Wovesto met 38 appartementen voor senioren aan de Zwembadweg tegenover het Park Kienehoef, maar er is niks verkocht. Ik zal volgende week Leo Overmars, de directeur van Wovesto, eens bellen over de status.'