Sint-Oedenrode - Samen met uitvaartverzorger Alfred Kuijper (64) sta ik bij de ingang van rouwcentrum Kuis terwijl de eerste gezinsleden van de overledene binnenkomen. Ik ben gespannen, want nooit eerder maakte ik een uitvaart mee. Nu sta ik er als journalist, en voor mijn gevoel ook als indringer. Terwijl deze gedachte door mijn hoofd spookt, komt de vrouw van de overledene naar me toe. Alsof ze mijn gedachten kan lezen, pakt ze mijn hand en kijkt ze me zonder iets te zeggen aan. Maar haar blik spreekt boekdelen: ook ik mag onderdeel uitmaken van dit intieme moment. Plots begrijp ik hoe mooi het beroep van Alfred is. “Dat soort uitingen van dankbaarheid blijven me raken”, geeft hij toe.
Uitvaartverzorger ben je niet zomaar. Een verhaal over emotie, relativering en dankbaarheid
Meest gelezen
Easy Toys in Schijndel?
Flinke botsing tussen twee auto’s
Restaurant Bomas hoopt in de zomer te openen
Wéér een gaslek bij werkzaamheden Ollandseweg
Scooter aangetikt door auto op druk kruispunt
Doorn in het oog na deze donderdag verdwenen
Nijnselse brug gaat in onderhoud
Ongeval met scootmobiel
Drugs, nepartikelen en illegale prostitutie op het spoor
SBC maakt Nijnsel illusie armer