Veel passie en hard werken levert prachtige resultaten op
Roois nieuws Sint-Oedenrode - Op 25 oktober dit jaar kreeg Harrie Dekkers uit Sint-Oedenrode de bekroning op zijn werk. Bij een nationale keuring in Mariënheem won hij met zijn prachtige stier een nationale titel. Na jarenlang hard werken is dit wel het hoogtepunt, om zo’n geweldige prijs in ontvangst te mogen nemen.Harrie heeft zijn liefde en passie voor rundvee met de paplepel ingegoten gekregen. ‘’Mijn ouders hadden vroeger ook een boerderij met koeien, zo ben ik er vanzelf ingerold’’, vertelt hij. Zo rond zijn vijftiende was de boerenzoon al druk bezig met het werken op de boerderij, met de koeien uiteraard. Sinds midden jaren ‘80 heeft hij zijn eigen zoogkoeienhouderij. Daar wordt een bijzonder koeienras gehouden, namelijk de Blonde d’Aquitaine.
“De Blonde d’Aquitaine zijn namelijk heel erg sterk en hebben weinig last van gebreken en ziektes’’, vertelt de kenner. ‘’Ook komt het bijna nooit voor dat ze een keizersnede nodig hebben en dat horen de mensen graag. Mensen willen graag diervriendelijk vlees.’’ De bijzondere koeiensoort is rond 1960 ontstaan uit drie lokale rassen uit Zuid-Frankrijk. Sinds die tijd is het ras uitgegroeid tot een volwaardig vleesras. In Nederland komen de koeien nog niet zo heel veel voor. ‘’Omdat je ze niet vaak ziet, stoppen veel mensen voor de wei waar mijn koeien staan’’, lacht Harrie. ‘’Laatst kwam er een bezorger van DHL langs met zijn busje. Hij parkeerde langs de weg en haalde zo’n grote camera uit zijn bus en begon de stier te fotograferen. Het is mooi om te zien dat mensen er zoveel interesse in hebben. Ik heb ook niks te verbergen, iedereen mag mijn dieren zien. Diervriendelijkheid staat hoog in het vaandel bij ons’’, zegt de liefhebber enthousiast.
De koeien van Harrie mogen dan voor het vlees worden gebruikt, maar het voornaamste vindt hij het fokken van de dieren, daar focust hij zich op. ‘’Om de twee tot drie jaar heb je een nieuwe stier nodig, Gericault gaat dan naar een andere Blonde fokker.’’ Twee jaar terug had Harrie een nieuwe stier nodig en kwam terecht bij de stier Gericault v. Theodule. ‘’Ik zag hem staan in een weiland, een beetje schraal, maar wel een dier met potentie dacht ik, dus had ik hem gekocht’’, herinnert de Rooienaar zich nog.
Nu, twee jaar later, ging Harrie voor de derde keer met zijn team naar de nationale keuring in Mariënheem voor de Blonde d’Aquitaine. De stier en vier van zijn kalveren gingen mee. ‘’Het was er erg druk en de koeien gingen telkens in groepjes de ring in om bekeken te worden. Maar toen mijn stier de ring in kwam, hadden we heel even de ring voor ons alleen, dat was erg mooi’’, glundert Harrie. ‘’Dit was pas de derde keuring voor ons, dus dat het zo goed zou uitpakken hadden we niet helemaal verwacht.’’
Harrie volgt de keuring al een jaar of tien, maar de afgelopen drie jaar deed hij ook mee met zijn koeien. ‘’De vorige twee keren wisten we van te voren dat we niet veel kans maakten op goede resultaten, maar het is altijd leerzaam om mee te doen. Dan weet je waar je staat en hoeveel je nog moet werken om een mooie prijs mee naar huis te nemen’’, zegt hij. ‘’Zo’n proces kan goed een jaar of tien, vijftien, duren. Zo zie je maar dat hard werken loont.”
Als bedrijfsgroep VOF Dekkers-Hastenberg namen ze de vierde prijs mee naar huis en dat was zeker geen slecht resultaat. ‘’Onze groep bestond uit de stier Gericault v. Theodule en vier van zijn kalveren. In één van die kalfjes zie ik denk ik wel een goede opvolger van Gericault. Ik denk dat die ook wel zo mooi kan worden’’, predikt Harrie met vooruitziende blik.
Een vierde prijs als bedrijfsgroep mag dan niet slecht zijn. Het echte hoogtepunt was toch wel de nationale titel voor zijn stier. “Zo’n nationale titel binnenhalen is erg mooi om mee te maken”, straalt hij nog steeds. “Het is een geweldige ervaring en we hebben er heel veel leuke reacties op gehad. Toen we daar bij die keuring waren en de prijs hadden gewonnen, werden we ook omringd door vele fotografen, echt geweldig!”
Naast dit schitterende werk, gaat Harrie er ook voor zorgen dat veel vlees van zijn koeien terecht komt bij Puur Brabant wanneer de koeien aan hun einde komen. “Ik ben een voorstander van diervriendelijk vlees en daarom behandel ik mijn dieren ook op een goede manier. Ik zorg altijd dat ze goed te eten en te drinken krijgen en laat ze zoveel mogelijk vrij rondlopen in onze wei. De dieren krijgen veel ruimte en hebben een mooie plek waar ik wat heuveltjes en kuilen heb gemaakt, zodat ze daar ook op of in kunnen liggen.”
