Oud-Rooienaar Han van der Aa wordt professor in Wenen
Human InterestWenen - Oud-Rooienaar Han van der Aa, is sinds 1 februari professor aan de Universiteit van Wenen. Hij doceert en onderzoekt in de Oostenrijkse hoofdstad op het gebied van de informatica en om het nog preciezer te duiden ‘Proces Mining’. Dat is het inzichtelijk maken van (werk)processen en vanzelfsprekend het verbeteren ervan.
Han bracht zijn jeugd door in Rooi en hockeyde bij HMC. Op zijn negentiende vertrok hij naar Eindhoven omdat hij daar technische bedrijfskunde aan de TU studeerde. Tijdens zijn studie kwam hij in aanraking met bedrijfsinformatica en studeerde in 2013 af op dit vakgebied. Samen met zijn afstudeerbegeleider Hajo Reijers vertrok de oud Rooienaar daarna naar de VU in Amsterdam en werkte daar als ‘promovendus’. In 2018 promoveerde Han cum laude tot doctor in de informatica. Op de VU was Van der Aa naast zijn promotieonderzoek al als assistent docent werkzaam en werd daar steeds zelfstandiger in, naarmate de promotie dichterbij kwam.
“De combinatie van onderzoeken en doceren beviel me wel”, vertelt Han daar zelf over. “Na mijn promotie kreeg ik de kans om als ‘post doc’ (post doctoral researcher) aan de bekende Humboldt universiteit in Berlijn te gaan werken en onderzoeken. Daar heb ik tot april 2020 gewerkt en werd daarna ‘Junior Professor’ aan de universiteit van Mannheim. De titel ‘Junior Professor’ kennen we in Nederland niet, maar het was zoals nu blijkt de opstap naar een volwaardige baan als professor, een titel die we in Nederland meestal hoogleraar noemen. In Mannheim, had ik een contract van maximaal zes jaar, maar onlangs kwam er een geweldig mooie baan in Wenen beschikbaar en die kans kon ik niet laten liggen. Dat is overigens ook een functie voor onbepaalde tijd en geeft me daarmee ook zekerheid.”
Wat is Proces Mining?
Natuurlijk zijn we van DeMooiRooiKrant erg benieuwd naar wat de onderzoeken en het werk van Han precies inhouden. Han legt uit wat hij en zijn studenten onderzoeken. “Al het werk dat wordt gedaan binnen organisaties, kun je in kleine stapjes opdelen. Al die stapjes achter elkaar vormen een proces, een werkproces. Die processen worden vaak van tevoren uitgewerkt, maar in de praktijk houdt niet iedereen zich aan die vooraf uitgedachte stapjes.”
“Daar is altijd wel een reden voor, de ene keer is die reden beter dan een andere keer. Vanuit onze vakgroep gaan we in computersystemen op zoek naar sporen die zijn achtergebleven. Aan de hand van die sporen kijken we of in de praktijk wordt gewerkt zoals op papier is uitgewerkt. Bijna altijd vinden we wel afwijkingen van het proces, noem het digitale broodkruimels. Vaak is dat een gevolg van dat mensen in de praktijk dingen zien die het werk gemakkelijker en sneller maken, zeg maar een soort van olifantenpaadjes. Dat is niet erg, zolang het geen negatieve gevolgen voor de kwaliteit en de veiligheid heeft. Vaak leiden die afwijkingen van het bedachte werkproces tot nog betere processen.”
“Om op die ‘digitale broodkruimels’ terug te komen”, vervolgt Han. “In ons onderzoek ontwikkelen wij, met een duur woord, algoritmes om processen te laten analyseren door een computer. Die algoritmes bieden inzichten die er hopelijk toe leiden dat een proces verbeterd kan worden. Daarbij moet je denken aan productieprocessen, maar ook processen in ziekenhuizen. Hoe doorloopt een patiënt een behandeltraject. Het is mooi om te zien hoe je op die manier de efficiëntie kunt verbeteren en daarmee het behandeltraject kunt verkorten en/of minder intensief te laten zijn.
Proces Mining’ is nog een vrij jonge tak binnen de informatica. Maar wist je dat de grondbeginselen hiervan voor een belangrijk deel op de TU in Eindhoven zijn gelegd en daarmee meer dan een Brabants smaakje hebben”, zo sluit Han het gesprek af.
