Hagenaar wordt weer Nijnselnaar

Begin september is het weer tijd voor de jaarlijkse 50-jarigen reünie. Dan drommen alle Abrahams en Sara's van dezelfde generatie samen in De Vriendschap. Ze zullen benieuwd zijn naar oude schoolvriendjes of vriendinnetjes. Hoe zien ze er uit? Maar vooral, wat hebben ze in al die jaren gedaan en wat doen ze nu nog? André van de Wijdeven zal er ook bij zijn. Nog even is de kunstenaar Hagenaar, maar binnenkort trekt hij weer naar Brabant. Om te gaan wonen in Nijnsel, waar het allemaal begon.

Op welke basisschool heb je gezeten?
"Ik heb in Nijnsel op de Sint Antonius van Paduaschool gezeten. We waren het laatste jaar in de oude jongensschool."

Wat kun je je er nog van herinneren?
"De jaren '70 stijl! Achteraf weet je dat het er allemaal in de jaren '70 stijl uit zag. Leraren met spijkerjacks, baarden en lang haar. Lang haar hadden we zelf ook trouwens. Het was een fijne school met leuke onderwijzers. Achteraf gezien denk ik dat het de leukste periode in mijn leven is geweest. Zo heerlijk zorgeloos. Het valt me op dat op die leeftijd ontzettend veel blijft hangen. Zo weet ik nog dat Henk Gloudemans een ongeluk meemaakte op het klimrek waardoor zijn duim er half af lag. Toen het ergste achter de rug was, kreeg hij een ijsje, maar dat lustte hij niet. Dat vond ik raar. Iemand die geen ijs lust!"

Wie waren je vrienden op de basisschool?
"Henk kende ik al snel. Eén van zijn broers was bevriend met één van mijn broers. Ook met Remy van Strien ging ik vaak om. Al wisselde in die leeftijd de vriendschappen nog wel eens. Ik woonde 'in de straat'. Met andere kinderen uit het dorp sloten we sneller vriendschappen dan met de kinderen die in het buitengebied woonden. Logisch, want die zagen we minder."

Op je achttiende verliet je Nijnsel voor de kunstacademie. Wist je al lang dat je die richting op wilde?
"Al zo lang dat ik me kan herinneren. Docenten in die tijd vonden kunst ook belangrijk. We kregen veel tekenen en theater. Op de middelbare school ging ik nog even twijfelen, maar later werd het toch de Kunstacademie."

Wat maak je?
"Ik maak ruimtelijk werk van metaal en kunststof. Ik ben geen beeldhouwer, want ik hak niet in steen. Op dit moment maak ik veel in opdracht. Bijvoorbeeld voor de overheid. Als er een nieuw gebouw komt, dan hoort daar vaak een kunstwerk bij. Zo heb ik al eens iets gemaakt voor het Ministerie van Economische Zaken."

Hoe ben je in Den Haag terecht gekomen?
"Vanaf mijn studententijd woonde ik in Tilburg. Daar ging ik naar school en ben ik blijven plakken. Daarna ben ik in Rotterdam beland, omdat ik dan dichterbij het vuur zat. Toen ik mijn huidige vrouw ontmoette, besloot ik om naar Den Haag te gaan. Daar woon ik nu vijf jaar."

Waarom hebben jullie besloten om terug te gaan naar Nijnsel?
"Nu mijn ouders zijn overleden kwam het ouderlijk huis vrij. Daarnaast zijn we Den Haag beu. De mensen zitten er te dicht op elkaar en we houden niet van de mentaliteit die hier heerst. In Brabant zijn de mensen veel vriendelijker en socialer. Bovendien hebben we behoefte aan een tuin. Mijn vrouw houdt van tuinieren. In Den Haag kan dat amper. De planning is dat we vanaf ongeveer november weer in Nijnsel wonen. Vroeger wilde ik altijd naar de grote stad. Nu ik ouder word, is de behoefte groter om terug te komen. Dat zal wel met de leeftijd te maken hebben."

Het zal wennen worden.
"Absoluut. Ik zal moeten wennen aan de inwoners en andersom. Ik merk dat ik vaak wat ongeduldiger ben dan de mensen in het zuiden. Toch houden mijn vrouw en ik allebei van zachte karakters. Daarom voelen we ons altijd zo snel thuis in Eindhoven en Rooi."

Ben je van plan om hier te gaan exposeren?
"In mijn eerste jaren heb ik veel exposities gedaan. Door de bezuinigingen zijn er veel galeries gesloten, dus werd dat moeilijker. Ik exposeer ook minder omdat mijn aandacht verlegd is naar opdrachten en lesgeven. Het zou mooi zijn als ik straks in Rooi, Den Bosch of Eindhoven kan gaan exposeren. Dan leren de mensen me meteen weer een beetje kennen."