Concert brengt ultiem zondagochtendgevoel

Sint-Oedenrode - Zondagochtend gaf bezoekers en uitvoerders weer het overweldigend gevoel dat het weer mocht en kon om met velen te genieten van een heerlijk concert in de Knoptorenkerk. Controle op vaccinatiebewijs en reservering verliep vlot, er was ook gekozen om het programma zonder pauze te laten verlopen wat voor sommigen toch een hele opgave bleek. 

Door: Mattie De Schepper

Een belevenis van schoonheid en troost
Zoals aangekondigd - en waar we ons ook op verheugd hadden - werd dit literair concert, waarin de poëzie van schrijver en dichter Toon Tellegen centraal stond, een ware belevenis. Alleen al de stem en de intonatie waarmee Toon Tellegen vertelt en voorleest nodigt uit tot luisteren en tot ontvankelijkheid voor de diepere betekenis van zijn woorden. De omlijsting door composities en improvisaties van gitariste Corrie van Binsbergen en (jazz)pianist Albert van Veenendaal maakt dat tekst en muziek vaak naadloos in elkaar versmelten, elkaar versterken of net genoeg ruimte bieden om de diepgang van het verhaal te laten indalen. Deze drie mensen hebben geluk gehad dat ze - als zielsverwanten - op elkaars pad kwamen, elkaars creativiteit en meesterschap stimuleren en verdiepen. Het feit dat ze niet gebonden zijn aan een geschreven partituur maakt dat ze helemaal kunnen opgaan, hun fantasie de vrije loop te geven en dat niets hen in de weg staat om klanknabootsingen, effecten en ritmes in hun spel te integreren. De vreemde geluiden en harmonische wendingen die pianist Albert van Veenendaal uit de klankkast toverde, kwam doordat hij van te voren magneetdoppen op snaren had gezet. Samen met muzikale duizendpoot Corrie van Binsbergen creëren deze twee een wisselende klankbeelden die de verhalen vleugels geven en doen beklijven. 

Schijnbare eenvoud en existentialistische diepgang
Waar Toon Tellegen ons in Rooi, in een eerder programma nu zowat vijftien jaar geleden, via dierenverhalen een spiegel voorhield over ons eigen gedrag, stonden wij nu zelf centraal. Met fijnzinnige humor, in doordacht en poëtische taal, werden vele mens-eigen hebbelijkheden, verlangens, deugden, normen en waarden, ook eigenwaarde en zelfkennis of gebrek daaraan voor het voetlicht gebracht, vaak gepaard met enige zelfspot. In het deel met als rode draad ‘ik wou’, voerden hoop, vertroosting en vertrouwen de boventoon. Hier hoorden we hoezeer de schrijver, dichter Toon Tellegen ook groot en mild mensenkenner is, wiens woorden, gevoed door een rijke levensfilosofie, kleine maar ook grote mensen kunnen optillen.

Woorden van waarde in Kerkgebouw
In beschouwing nemend van wat in kerken verteld, gelezen en gepredikt wordt om mensen aan het denken te zetten, zouden de verhalen zoals we die vandaag hoorden heel verfrissend kunnen werken. Ik vermoed dat de Knoptoren net zo gelukkig was als wij met hoe Toon Tellegen, en zielsverwanten Corrie van Binsbergen en Albert van Veenendael hun levensmotto lieten klinken.