DeMooiRooiKrant neemt afscheid van een markant persoon

Sint-Oedenrode - Met zijn niet te missen gestalte, ijdele haardracht, strak pak, in het oog springende bril, opvallende schoenen, snor en sikje, is Bas van Turnhout, een markant persoon en niet weg te denken bij DeMooiRooiKrant. Toch zet hij er een punt achter en gaat genieten van zijn pensioen.

Door: Caroline van der Linden

Opgegroeid in een groot gezin in Vught, kreeg hij van jongs af aan al mee dat er gewerkt moest worden. Wat hem veel heeft gebracht, waaronder het succes van deze krant. Met een broer als stukadoor, ging hij de bouw op en bracht op veertienjarige leeftijd al stucwerk aan. Bas leerde de kneepjes van het vak en kon al snel meer dan alleen een muurtje gladstrijken. Met zijn vader en één van zijn broers als schoenmaker en een klompenmaker binnen het gezin, kreeg hij zijn creatieve en ondernemende inslag, van geen vreemde. Treurig genoeg overleden zijn ouders jong. Een tijd lang woonde hij bij zijn oudere zus en werd hij liefdevol opgevangen door familie en vrienden. Bas ging in dienst, wilde zichzelf laten keuren als commando, maar werd afgekeurd, want hij was klaarblijkelijk te wispelturig. “Ik was niet zo van de regels”, zegt hij lachend. Maar toch in dienst getreden, kon hij zijn capaciteiten laten zien en werd zelfs gevraagd om bij te tekenen. Dit afgeslagen, omdat hij ergens gelegerd zou worden, waar hij geen heil in zag, kwam hij thuis en ging met zijn andere broer die slachter was, op pad om kalveren op te laden. Een mooie bijverdienste van een gulden per stuk, want per dag laadden ze er samen vlot zeshonderd op. Naast zijn creatieve en ondernemende geest, zat hij met zijn gevoel voor zaken doen, dus ook al aardig in de goede richting. Geen punt dus om op vrijdag een vrije dag in te plannen en lekker op stap te gaan. Na een tijdje een mooi centje bijverdiend te hebben, fietste hij door Vught en zag een bord “Stoffeerder gevraagd”. Zonder enige ervaring, maar ondernemend, dacht hij: “Ik heb het nog nooit gedaan, maar denk dat ik het wel kan, dus waarom niet?” De volgende dag kon hij beginnen, haalde ondertussen zijn schooldiploma’s en had al snel van niks, heel wat bagage opgebouwd. Door al zijn bedrijvigheid heen, voerde creativiteit altijd de boventoon. Van niets iets maken, zolang hij dat kon en nog steeds kan, voelde hij het bruisen. Duidelijk terug te zien in zijn eigen huis, waar op elke hoek een zelfgemaakt product zichtbaar is. Of het nou van hout of ijzer is of de verfkwast eraan te pas moet komen, wanneer zijn creatieve geest zijn werk doet, komt er iets moois en functioneels uit.

Met door de tijd heen nog meerdere banen toegevoegd aan zijn scenario, doorliep hij een zeer uiteenlopend levenspad. In 1989 trouwde hij met Anja en kwam in Rooi wonen. Een jaar later kregen ze een prachtige dochter, Anne. De interieurbranche achter zich latend, kwam Bas, bijna 20 jaar geleden, op het idee om MooiRooi.nl op te zetten, zodat mensen in hun eigen omgeving op een eenvoudige en snelle manier konden vinden wat ze zochten. Omdat hij dit eenvoudigweg miste als hij ergens naar op zoek ging. Hij focuste zich op alle doelgroepen van jong tot oud. Een schot in de roos zo bleek, want al snel wilde menig bedrijf erop te vinden zijn en wilden vele gemeenten ook zo’n site om hun inwoners te bedienen. Het Mooi-concept was geboren!

Naar aanleiding van het succes van dit concept startte hij in mei 2010 samen met zijn compagnon Jeroen van de Sande, DeMooiRooiKrant. Een drukke maar uitdagende tijd. Elke ochtend naar kantoor, vele uurtjes werken, deelde hij er lief en leed en had vooral veel contacten met de Rooienaren. Overal was Bas te vinden. Hij was er altijd bij, een opening hier, een uitreiking daar. “Af en toe voelde ik me net een BN-er”, zegt hij lachend. Van directeur tot verbinder, trainer, conceptdenker en verkoper. Hij pakte alles aan. “Alles is te verkopen, als je het maar netjes inpakt”, zegt hij overtuigend. Ondertussen richtte hij verschillende bands (o.a. Kazoo) op, muziek was en is nog steeds een uitlaatklep. Maar door ziekte werd hij op de feiten gedrukt, want wat hij in zijn hoofd voor mogelijk hield, was in de praktijk niet altijd haalbaar meer. Wat hem nu brengt tot deze beslissing, om tijdig te stoppen met werken.

“Het is iets waar ik volledig achter sta. Met een gerust hart laat ik DeMooiRooiKrant achter aan Jeroen. Ik wens Jeroen succes met de voortzetting van MooiRooi en bedank het MooiRooi team voor de tomeloze inzet. Dat deze krant zal blijven voortbestaan, daar ben ik van overtuigd, mensen willen nou eenmaal weten wat er in hun dorp gebeurt. En terwijl mijn vrouw Anja achter de schermen haar rol voor deze krant zal blijven vervullen, zal ik geen nieuwsfeit missen. Wat ik met mijn vrije tijd ga doen, dat komt goed, hobby’s heb ik genoeg en een bijdrage leveren aan de medemens doet een mens ook altijd goed. Me in blijven zetten voor ons mooie Rooise dorp, dat is wat ik zolang mogelijk wil blijven doen.

Tot slot wil ik onze klanten, bij deze ontzettend bedanken voor het vertrouwen in de afgelopen 20 jaar! Zonder jullie had MooiRooi.nl niet bestaan. Vanaf nu ga ik genieten van mijn pensioen en hoop u nog veel tegen te komen in ons MooiRooi. En mocht ik u nog ergens bij kunnen helpen wat betreft media of reclame, dan sta ik u graag te woord”, sluit Bas af.

Maar voor deze keer neemt het team van deze krant toch graag het laatste woord, door jou enorm te bedanken, want het was Mooi wat je deed voor De Krant van Rooi!