Rooise Streken 21: Rooise kapellen (deel 1)

Sint-Oedenrode - Minder kerken maar meer kapellen.

In het van huis uit grotendeels katholieke Brabant wordt in onze tijd van deconfessionalisering in een rap tempo het ene na het andere kerkgebouw gesloten. Zo hebben ook in Sint-Oedenrode de Eerschotse, Boskantse en Ollandse kerk hun deuren moeten sluiten. Sluiting van de kerken loopt gelukkig niet één op één parallel met het verdwijnen van de normen en waarden die het geloof gedurende vele eeuwen ons gebracht heeft. Hoewel aan verandering onderhevig, lijkt de kern te blijven bestaan. Misschien uit zich dat ook wel in de vele kapellen die in Rooi te vinden zijn. Sommigen hiervan zelfs van zeer recente datum. Wie door Rooi fietst komt altijd wel ergens bij een kapel uit. Vaak wordt er dan gestopt en een kaarsje aangestoken. De kapellen die hier bedoeld worden zijn niet de kapellen in of aan de kerken zoals bijvoorbeeld de Mariakapel in het voorportaal van de Martinuskerk of de twee kapellen bij de entree van de Nijnselse kerk. Het zijn de losstaande kleine bedehuizen die meestal niet rechtstreeks vallen onder de verantwoordelijkheid van een pastoor en waarin of waarbij nooit of slechts bij uitzondering een mis wordt opgedragen. Sommige kapelletje zijn zelfs zo klein dat ze nauwelijks te betreden zijn. Over het algemeen worden zij gebruikt voor individuele devotie en zijn zij een plaats voor bezinning, godsvrucht of dienen zij simpelweg als rustplaats. Het woord kapel ‘cappa’ is middeleeuws Latijn en betekent ‘kap’ of ‘mantel met kap’. Het verkleinwoord is ‘capella’: manteltje. Met het woord ‘capella’ werd in de middeleeuwen oorspronkelijk de mantel van Sint Maarten bedoeld. Het heiligdom waarin dit manteltje werd bewaard werd ook capella genoemd en zo kreeg in de loop der tijd elk klein bedehuis de naam ‘kapel’. In Rooi zijn maar liefst 8 van zulke kapellen en elke kapel kent haar eigen unieke verhaal.

Lees woensdag verder in DeMooiRooiKrant