Laatste zaterdag bespeling Smitsorgel 'spectaculair'

Sint-Oedenrode - Afgelopen zaterdag vond de laatste orgelbespeling van dit zomerseizoen plaats. Alleen de monumentendag op 14 september en het slotconcert op 3 november staan nu nog op het jaarprogramma. Organist Niels de Klerk en altsaxofonist Bruno Alonso Iglesias speelden in de Martinuskerk. De combinatie orgel - saxofoon komt niet vaak voor. Bovendien presenteerden de virtuoze jongelui, respectievelijk 22 en 21 jaar jong, een allerminst saai programma. De mogelijkheden van de instrumenten kwamen uitgebreid aan bod, resulterend in een spectaculair klankresultaat. Wie er niet bij was heeft iets gemist.

door Ton Lunenburg

Met Preludium en Fuga g-moll WoO 10 van Johannes Brahms gaf Niels de Klerk direct blijk van zijn technisch kunnen. Daarbij liet hij – met zijn regiserende studiegenoot - het Smitsorgel prachtig klinken. Vervolgens speelde Bruno Alonso Iglesias de prelude uit de eerste suite voor cello (!) van J.S. Bach op saxofoon (!). De kerk werd gevuld met fraaie saxofoonklanken. De nagalm in de kerk leverde bijzondere effecten op. Mits er goed gemusiceerd wordt kan Bachs muziek prima op instrumenten gespeeld worden waarvoor Bach ze oorspronkelijk niet schreef. En goed gemusiceerd werd er zeker.

In de Sonate voor Viola da Gamba en klavecimbel D-dur BWV 1028 van J.S. Bach speelde Niels de klavecimbelpartij op het koororgel. Bruno verklankte de viola da gamba met zijn saxofoon. In de snelle delen van dit stuk vertroebelde de ruime akoestiek van de Martinuskerk het klankbeeld nu wat. In de langzame deeltjes was de klank helder.

In de twee Choralvorspiele van Homilius ontlokte Niels trompetklanken uit het Smitsorgel. Ze werden aansprekend en helder gespeeld.

De Sonate voor Altsaxofoon en orgel was indrukwekkend. In dit moderne, aansprekende stuk voegden beide instrumenten prachtig samen. De Barcarolle met de harpklanken in het orgel en de prachtige saxofoonmelodie daar bovenop was een belevenis. Na het afsluitende Humoreque kon met moeite de neiging onderdrukt worden om in een luid applaus los te barsten.

In de saxofoonsolo : Improvisation III van Ryo Noda liet Bruno een prachtige dynamiek horen. Bij de fluisterzachte slottonen zat het publiek op het puntje van de kerkbank.

Tot slot klonk de toepasselijke Sinfonia uit BWV 29 "Wir danken dir, Gott" in de bewerking van A. Guilmant. Niels bespeelde het Smitsorgel strak en virtuoos. In zijn eentje liet hij uit het orgel de volledige orkestpartij klinken. Deze jonge organist beschikt over een jaloersmakende motoriek.

Beide musici studeren dit jaar af aan het conservatorium te Tilburg. Niels doet daarnaast nog een economiestudie aan de Tilburgse universiteit. Ze hebben al een indrukwekkende, internationale staat van dienst. Twee aardige jongens met een passie. Hartverwarmend.