Astrid op een prachtige plek in Zuid-Afrika.
Astrid op een prachtige plek in Zuid-Afrika. Foto: Picasa

De stap naar een ander leven…

Algemeen Ingezonden

Sint-Oedenrode / Zuid-Afrika - Ik daal de treden af, een helder blauwe wolkeloze hemel en brandende zon boven me en ik voel me omringt door een aangename warme kruidig geurende lucht. Het beton van de airport lijkt te sidderen onder de hitte en ik wordt overvallen door emoties…Een rilling over mijn rug, een vol warm gevoel in mijn borst…ik weet het en tranen springen in mijn ogen en ik voel dat alles overweldigende gevoel: "Ik kom thuis". En bij de laatste tree van de vliegtuig trap, mijn voet op de Afrikaanse bodem zettend, kom ik ook echt weer met beide benen op de grond. Er is een man en een zoon die mijn aandacht vragen. Maar ik zie hem naar mij kijken, ik zie dat hij me probeert te lezen en met een overslaande stem spreek ik uit wat ik voel! Hier wil ik wonen, want ik hoor hier thuis! En weet je zelfs bij het opschrijven hiervan word ik weer overvallen door emoties.

Door: Astrid van Zeeland

Ik ga even terug in de tijd. In 1996 tijdens een Zelfbewustwordingscursus leer ik mijn man kennen, in '97 trouwen we en in '98 wordt onze zoon geboren. Op het moment dat we elkaar leerden kennen, beiden na een niet in stand houdende eerdere relatie vond ik dat ik eerlijk moest zijn. Vorige relaties zijn er om van te leren en met de intentie deze keer een betere koers te varen, heb ik vanaf het begin mijn wensen voor het leven op tafel gelegd.
Met de woorden "Ik ga er niet voor vechten". " Want ik weet dat als jij dit niet wil, dan gaat de relatie niet werken en zullen onze wegen op den duur zich scheiden." De voor mij grootste wens was de kinderwens en met een man die 21 jaar ouder is, was dit nou niet iets heel vanzelfsprekends…de tweede wens was: Naar Afrika gaan, geen idee wat dat betekende toen ik het uitsprak maar het was iets wat al heel lang in mij zat, aangewakkerd door de film en het boek  'Out of Africa' van Karen Blixen en "Mijn Afrika" van Kuki Gallmann. De derde wens was om te leren pianospelen, misschien omdat het van thuis uit niet mocht en het een onvervulde kinderwens was. Helaas een beetje laat om rond je 40e nog te beginnen en zeker niet eenvoudig als je niet echt muzikaal aangelegd bent.

Lees deze aflevering van Luchtpost komende woensdag in DeMooiRooiKrant