Afbeelding
Foto: Cor van Oorschot

Koen Peeters: cultuur, geloof en gevoel

Algemeen

Met enige regelmaat maken Vlaamse auteurs hun opwachting voor een boekbespreking in de Knoptoren, en te oordelen naar de aankondiging is Koen Peeters auteur 'van een rijk en veelbekroond oeuvre'. En hoewel dat onderbouwd werd met de vermelding van prestigieuze prijzen, vrijdagavond was van zijn naam en faam weinig te bespeuren. Zijn lokale onbekendheid bleek al uit de losse kaartverkoop en liep als rode draad door het geroezemoes in het zaaltje, waar hij achterin stond te wachten tot zijn opkomst. Misschien had hij daar iets van meegekregen, want het werd zijn spreekwoordelijke binnenkomer. "Nooit van mij gehoord?" sprak hij in mals Vlaams retorisch tot de voorste rij. "Geeft niks, ik had ook nog nooit gehoord van Sint-Oedenrode. Maar toen ik hier binnen kwam rijden stond er een groot bord, met mijn naam erop. Ik voelde me hier meteen welkom. Maar u mag hier straks gerust in slaap vallen."

Door Jan Egmond

Dat laatste bijterige zinnetje werd hem graag vergeven door het publiek, dat meteen gemotiveerd was om zijn ongelijk te bewijzen. Dat was ze geraden ook, want regelmatig stelde Peeters vragen, daagde het publiek uit tot meedenken en zocht daarbij oogcontact, alsof hij voor de klas stond in plaats van voor een groep volwassen literatuurliefhebbers. Dat de Vlaamse tongval bij veel Nederlanders op de lachspieren werkt, versterkte de humor die hij de hele avond door etaleerde en maakte zijn 'lessen' ook wat lichtvoetiger.

Lees woensdag verder in DeMooiRooiKrant

Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding