Toegankelijkheid is óók lesstof

Nijnsel - Als toevallig niemand in je eigen directe omgeving een beperking heeft, wil dat nog niet zeggen dat het overal zo is. Vroeg of laat krijgt iedereen er mee te maken, daarom kun je er maar beter op voorbereid zijn. Wat het is om zelf een beperking te hebben, hoe je daarmee omgaat als je zelf geen beperking hebt, het zijn allemaal dingen die horen bij je algemene en sociale ontwikkeling.

Dinsdag kreeg basisschool Sint Antonius van Padua in Nijnsel daarom bezoek van de Stichting Toegankelijkheid Meierijstad. Na een korte kennismaking in het klaslokaal van meester Steven splitst de groep zich drieën. Wij sluiten aan bij groep acht, die als eerste kennismaakt met rolstoelgebruik, in de gymzaal. Rob van Berkel van de Stichting, zelf 'kerngezond' volgens het kennismakingsrondje, weet de aandacht van de leerlingen goed te vangen. Eerst een stukje theorie. "Als je praat tegen iemand in een rolstoel, kijk die dan altijd aan". Begrijpend ja knikken is niet genoeg; hij gaat achter een van de meiden staan. "Vind je het prettig als ik zo tegen je praat?" Dat is vragen naar de bekende weg, maar dan vergeet je het ook nooit meer. Of ze weten welke onderdelen een rolstoel allemaal heeft? Alles wordt genoemd, behalve een rem. "En dat is juist het belangrijkste. Probeer maar eens op een rolstoel te gaan zitten die niet op de rem staat. Wie wil er als eerste in de rolstoel?" en meteen schieten bijna alle handen omhoog. Stoeprandje op, stoeprandje af, maar dan achteruit anders tuimelt de berijder misschien voorover. Ieder mag een klein parcours met hindernissen afleggen in de rolstoel. Een leerzame les. Misschien nog wel leuker dan een gewone…