René Dekkers: “Het heeft me veel gekost maar ook veel gebracht”
Roois nieuws Sint-Oedenrode - Na de verkiezingen, maart aanstaande, is het niet langer “wethouder Dekkers” maar gewoon “René”. En “u” had van hem al helemaal nooit gehoeven, al schreef zijn status dat soms voor. De vraag hoe hij in dit interview met DeMooiRooiKrant aangesproken wil worden, is dan ook vragen naar de bekende weg. “Schrijf gewoon je en jij alsjeblieft”.René was raadslid van 1998-2006 en van 2006-2014 wethouder. “Zijn” VVD fractie is hij altijd trouw gebleven. En omgekeerd.
Wat beschouw je als hoogtepunt van je politieke carrière?
“Eén hoogtepunt kan ik niet noemen, dat zijn er echt meer. Dat ik bouwpastoor mocht zijn van sporthal De Streepen hoort daar absoluut bij. Dat was een groot succes, waarbij de sporters en de omwonenden veel inspraak hebben gehad.
Ook denk ik dat ik de politiek wat dichter bij de mensen gebracht heb, al was dat ooit best moeilijk. Of ik dat goed zie weet ik natuurlijk nooit zeker, als iemand niet tevreden is zegt die dat niet altijd in je gezicht, misschien denkt ’ie wel dat hij me nog eens nodig kan hebben. Maar al waren we het volstrekt oneens, het werd altijd gewaardeerd dat ik duidelijk was en elk gesprek eindigde met een gemeende handdruk.”
En het dieptepunt?
“Dat was niet alleen politiek, maar ook persoonlijk voor mij het vertrek van Henriette. Dat haar eigen CDA haar liet vallen, gaat er bij mij nog steeds niet in. Voor Henriëtte en het hele college was dit een drama. Daarna sprak het CDA het volste vertrouwen uit in de coalitie, om een jaar later die weer te laten vallen. Nu stond Cees helaas zonder steun van zijn eigen partij.
Ja, en dan noem ik toch ook de bezuinigingen. Drie jaar geleden hadden wij nog de middelen om mooie dingen te doen voor onze burgers en verenigingen, nu alleen maar slecht nieuws verkopen. Dat legt veel beslag op jezelf en doet mij ook pijn.”
Als je de afgelopen jaren opnieuw zou moeten doen, zou je het dan anders doen?
René had zich goed voorbereid op het interview, maar deze vraag had hij niet verwacht.
Kijkt even naar het plafond maar antwoordt vastberaden:
“Ik heb de inwoners zo veel mogelijk betrokken bij dingen die hun aangaan, en ben er steeds beter achter gekomen waarom dat soms niet lukt. Daar kan ik straks niks meer mee doen. Gelukkig is dit nu in de organisatie veel beter geborgd dan acht jaar geleden. Al hou je altijd de afweging van het individueel en het algemeen belang.
Ik heb me altijd goed voorbereid op mijn politieke werk en merk dat ik té veel heb gegeven. Ik had meer rust moeten nemen. Dat is me opgebroken en daarom houd ik er nu ook mee op.”
Maar met minder voorbereiding zou je misschien meer fouten hebben gemaakt in je politieke loopbaan.
“Dat is dan maar zo.”
Wat doe je straks met al die tijd die je over hebt?
“Onderhoud plegen aan mijn pluimveebedrijf. Dat heeft echt geleden onder de tijd die ik aan de politiek heb besteed. Wat fietsen, wandelen, vierdaagse, op een terras zitten. En opa zijn, want dat ben ik sinds kort. Voorlopig hoeven ze me ook niet te vragen voor de een of andere bestuursfunctie.”
Wat zou het belangrijkste advies zijn aan jouw opvolger?
Ook die vraag had de liberaal niet verwacht, maar nu heeft hij wel meteen een antwoord klaar: “Verdiep je goed in de materie, goed luisteren en mensen bij elkaar brengen, dan verbind je dat is belangrijk.”
Als ik zeg dat je de meest succesvolle, minst bekritiseerde wethouder bent, vertel ik een publiek geheim.
“Dat zijn jouw woorden haha. Ik ben er wel trots op dat ik tijdens mijn wethouderschap nooit een motie van afkeuring, treurnis of wantrouwen uit de gemeenteraad heb gekregen. Dat kwam ook door de goede verhouding met de raad, ik heb altijd geprobeerd om een brug te slaan tussen college en raad.”
Je hebt me eens verteld dat een van jouw hobby’s, schaken, je hielp bij je politieke carrière. Is dat het geheim van je succes?
“Het heeft zeker wel geholpen. Je leert vooruit kijken en voorkomt daarmee soms dingen die anders fout waren gegaan. Maar dat is zeker niet het enige. Ik heb veel steun gehad van een goede fractie, achterban, geweldige ambtenaren, en zeker niet te vergeten: mijn gezin dat altijd achter me heeft gestaan!”
