Ed en Ellen Smit op hun vertrouwde plek.
Ed en Ellen Smit op hun vertrouwde plek. Foto:

“Jullie hebben geen idee hoe mooi jullie wonen hiero”

Recreatie en Toerisme Recreatie en toerisme

Sint-Oedenrode - Weet u het nog, onze campingtour? Alle Rooise campings hadden we gehad, daarna alle B&B en toen lag alles stil vanwege corona. Hoewel code rood nog niet helemaal uit beeld is hebben we van de gelegenheid gebruik gemaakt om het draaiboek van weleer uit de kast te halen. De leuke, niet zelden zelfs enthousiaste reacties van toen smaakten naar meer. Van de geïnterviewde campinggasten die nog voor vertrek naar huis een krantje konden scoren, maar ook voor het redactieteam na de soms serieuze, zware onderwerpen door het jaar heen. Onze bestemming deze keer: natuurcamping Eversebergen

Ons redactieteam laat zich bij aankomst even zien bij de receptie, waar we een praatje maken met Toos. Ze wijst naar een caravan recht tegenover de kantine waar een stel met hun hondje in de voortent zit. Meestal zoeken we met zelf onze gesprekspartners-van-de-week uit, voor het eerst laten we dat nu eens over aan onze gastvrouw. Want al komt het stel uit Kockengen – tussen Vinkeveen en Utrecht - ze zijn een van de weinige campinggasten met een vaste staanplaats.
Het zijn Ed en Ellen Smit en ze komen al tien jaar naar de Eversebergen. Nou ja, komen … ze wonen er bijna. “We hebben het hier leren kennen door onze zoon, die is handboogschutter en deed een keer mee tegen Concordia. Na die eerste keer wilden we niet meer weg. Elk jaar van Hemelvaart tot september staat de caravan hier. We werken allebei, Ed 40 en ik 28 uur per week, maar als de A2 meewerkt zijn we elke vrijdagavond om een uur of acht hier” vertelt Ellen. Het zijn beiden vlotte praters en vooral bij Ed klinkt een onvervalste Utrechtse tongval. “Man jullie hebben volgens mij geen idee hoe prachtig jullie wonen hiero. Groen, stilte, natuur …” en aan Ed is dat allemaal goed besteed. Zijn grote passie is natuurfotografie en hij somt op welke niet alledaagse dieren hij in de omgeving al heeft gespot en als het even kon op de gevoelige plaat vastgelegd. Bever, beverrat, reeën, steenuiltjes, een nest jonge torenvalken. Hij is dan ook niet toevallig bevriend met Rooienaar Jan Ebbenn, die er de zelfde passie op nahoudt. Ook gooit Ed graag een hengeltje uit. Over jagen is hij minder enthousiast. “Dat doen ze hier ook, op reeën. Zolang ze zich maar aan de regels houden, kan ik daar niks van zeggen.”
Gaat Ellen ook mee als Ed de natuur in trekt? “Ik mag niet mee, ik praat te veel”. Ze verveelt zich echter niet. “Als ik thuis ben en niet op mijn werk help ik mijn moeder van 84”. En als Ed weer eens de hort op is, heeft ze op de camping altijd gezelschap van hun hondje Diesel. Vanzelfsprekend komen ook de campingeigenaren ter sprake en als je ergens tien jaar achtereen op dezelfde camping bent, weet je dat dat wel goed zit. Joost en Cindy namen begin 2020 de camping over van Cindy’s ouders en worden door Ed en Ellen niet alleen gewaardeerd, maar eigenlijk meer dan dat. “Ze hebben twee kinderen, werken allebei en doen de camping er ook nog ‘even’ bij. En dan ziet Joost ook nog kans om elke avond even rond te gaan voor een praatje met de gasten”.
Even later blijkt Joost ook nog even tijd te hebben voor ons. “We hebben dit jaar meer gasten dan anders” vertelt hij achter een bak koffie. Hij is blij met zijn vaste gasten, maar dat hoeven er van hem niet meer te worden. Hij houdt wel van een beetje afwisseling en hij beheert liever een camping dan een half vakantiepark.