,,Het feit dat ik door mijn handelen het verschil kan maken, geeft enorm veel voldoening”

Sint-Oedenrode - ’s Morgensvroeg, paardendierenarts Maarten Aarts van dierenartsenpraktijk De Meierij zit thuis aan de keukentafel. Er zijn geen spoedgevallen, hij laat even zijn honden uit, voert de paarden en tegen half zeven rijdt hij naar de hengstenboer. De dag ervoor heeft hij de voorraad in zijn auto al aangevuld en in de loop van de dag zal de benodigde apparatuur naar believe worden ingeladen. Het lijkt een voorspelbare dag te gaan worden, maar zeker weten doe je het nooit. 

Door: Caroline van der Linden

Behorende bij het seizoen is Maarten tot tien uur bezig met de gynaecologische begeleiding van de merries. Voor de eerstvolgende visite bezoekt hij een paard dat kreupel is. Er wordt een röntgenologisch en echografisch onderzoek gedaan. Bij het vorige bezoek heeft hij ontdekt dat de pijn uit de ondervoet komt, dus dat deel van het been brengt hij vandaag in beeld. Doordat het paard suf gemaakt wordt voor de onderzoeken, gedraagt het zich uitstekend. Het dier heeft een blessure aan zijn hoefgewricht. Medicatie wordt ingespoten en met rust en aangepast beslag zal het gaan revalideren. Maarten rijdt verder naar een paard dat hij eerder deze week behandelde voor allergie, dat plots op kwam zetten na een insectenbeet. De oorzaak is duidelijk. Terwijl hij met het paard bezig is, krijgt hij een telefoontje, het is een spoedgeval. Een jong trekpaard heeft zich verwond aan een hek en moet waarschijnlijk gehecht worden. In de auto laat hij de volgende cliënten weten dat hij wat later zal zijn dan gepland. Gelukkig hebben ze alle begrip. Het trekpaard heeft een flinke snee aan zijn bovenbeen, maar gelukkig zijn er geen vitale structuren geraakt en loopt hij er prima mee. Het paard krijgt een injectie om het suf te maken en de wond wordt ongevoelig gemaakt met lokale verdoving. Daarna gaat Maarten aan de slag. Het paard is jong en nog niet veel gewend, dus al dat gefriemel aan zijn been vindt het maar niets. Gelukkig kunnen de eigenaren helpen om het paard stil te laten staan. Met veel geduld lukt het hechten goed. Eenmaal weer in de auto gaat hij op weg om een aantal paarden te vaccineren. Na de vaccinaties keurt hij nog een aantal veulens die geselecteerd zijn voor een veiling en rijdt nog even langs een paard met een pijnlijk ontstoken oog. Gisteren heeft het druppels gekregen en Maarten checkt of het gewerkt heeft. Het paard heeft duidelijk minder pijn, de pupil is nog wel iets vernauwd, maar Maarten is tevreden. Hij geeft er nog enkele druppels bij en zal over een paar dagen weer terugkomen om te zien of het wel voldoende heeft gewerkt. Als weer alles in de auto zit, krijgt hij een telefoontje over een paard met een dik, pijnlijk been en koorts. Wat prettig is, is dat het paard bij een pensionstal langs zijn route staat, want het is ondertussen al donker. Het paard krijgt een antibioticakuur en ontstekingsremmers, moet stappen en met water afgespoten worden. Een klein wondje zorgde voor een flinke onderhuidse ontsteking in het been, maar normaal gesproken moet de behandeling werken. Met als afsluiting van de dag nog een spoedgeval waarbij een veulen verkeerd ligt bij de geboorte, weet hij dat hij echt gas moet geven. Elke minuut kan het verschil maken. Het veulen is gered. Zo, nu naar huis, en morgen weer met nieuwe energie op pad.

Lees woensdag verder in DeMooiRooiKrant