Jan van der Heyden: “Samen delen voelt voor ons als 1+1=3.”

Sint-Oedenrode - In de reeks van interviews met onze medewerkers, is deze week de beurt aan Jan van der Heyden. Jan is onze ‘portretschilder’. Zonder onze redacteuren en andere gelegenheidsschrijvers te kort te doen, durven we gerust in de krant te zetten dat niemand beter dan hij Rooienaren kan neerzetten zoals ze zijn. Met al hun verdiensten, successen en kwaliteiten maar ook onzekerheden, zwakheden en soms ongemakkelijke momenten tijdens het interview. En af en toe ook zijn eigen indruk van die Rooienaar niet onder stoelen of banken steekt. Niet op z’n Brabants, achteraf, maar direct op de man of vrouw af. Soms confronterend maar altijd waarnemend, en met respect. Menigeen herinnert zich zijn 75 grote portretinterviews van Rooienaren van enkele jaren geleden. Recent nog het interview met de 100-jarige tante Ronny, waarvoor maar liefst twee edities nodig waren. Wat lezers nog niet wisten, is dat hij ons regelmatig tips geeft, en af en toe adviezen. En nu laten we hem zelf aan het woord.

Door: Jan Egmond

Wie is Jan van der Heyden?
“Die tips en adviezen komen voort uit mijn beroep van communicatieadviseur. Ik ben begonnen als persvoorlichter bij de gemeente Eindhoven en heb van daaruit de overstap naar de dagbladjournalistiek gemaakt. Tien jaar lang bij het Eindhovens Dagblad. Ik was vijf jaar hoofd communicatie van de provincie Noord-Brabant en daarna bekleedde ik elf jaar dezelfde functie maar dan van álle provincies. ‘Tussendoor’ verzorgde ik vijf jaar de public relations in het bedrijfsleven en was ik vijf jaar zelfstandig communicatieadviseur.”

Je bent geen geboren Rooienaar. Wat bracht je naar hier?
“Wenny en ik woonden vanwege onze werkzaamheden in ’t midden van het land. Toen wij beiden met prépensioen gingen, verviel de noodzaak om in ’t Gooi te blijven wonen. Onze Brabantse roots gingen toen opspelen en we besloten terug te gaan naar het zuiden. Dat werd aanvankelijk Den Bosch, maar korte tijd later Sint-Oedenrode. Onze allereerste kennismaking met het dorp was heel bijzonder. We woonden nog in Den Bosch toen Wenny en ik besloten alvast ‘in te burgeren’ in Sint-Oedenrode. En als Bossche carnavalisten dachten we dat de inhuldiging van Willemke Pap op zaterdagmiddag voor het gemeentehuis een goede gelegenheid daarvoor was. Onze Kikvorschensjaals vielen onmiddellijk op bij een mevrouw, die later wethouder Henriëtte van den Berk bleek te heten. Zij was zo enthousiast over onze vestiging in Rooi, dat ze ons onmiddellijk voorstelde aan de burgemeester, dat bleek dus Peter Maas te zijn. En daarna trokken we samen naar de carnavalsmis. Daar in de Martinuskerk werd onze ‘inwijding’ in het Rooise letterlijk en figuurlijk gecompleteerd.”

Hoe kwam je met DeMooiRooiKrant in contact?
“Toen wij een nieuwbouwhuis in De Rooise Zoom kochten, bestond er een kopersvereniging. Die hief zichzelf op toen de woningen klaar waren. Dat vond ik jammer, want dat is vernietiging van kennis en vooral van sociaal contact. Ik heb toen samen met medebewoner Dick Botter de kopersvereniging ‘omgebouwd’ tot een buurtpreventieproject, het eerste in Sint-Oedenrode. Daar kwam uiteraard DeMooiRooiKrant op af. Dat was mijn kennismaking met journalist Jeroen van de Sande.”

Waar vind je jezelf goed in, en wat zijn je valkuilen?
“Dat is een vraag die ik onmogelijk zelf kan en wil beantwoorden. Daarvoor moet je bij mijn Wenny zijn.”
Wenny: “Naast het feit dat Jan de liefste man van de wereld en omstreken is, kan hij heel goed schrijven. Of het nu een portretinterview voor DeMooiRooiKrant is, een commerciële pagina voor een website of een meelevend kaartje voor een vriend of familielid, hij raakt ‘het’ altijd en het leest gemakkelijk. Hij heeft ook twee boeken geschreven. Een over zijn werkzame leven en een over zijn burn-out in 2005.
Jan is een meester in alertheid en complimenten maken. Hij zorgt ervoor dat niet één verjaardag of gebeurtenis aan ons voorbij gaat. Maar ook is hij alert op nieuws, hij heeft er een neus voor. Hij houdt alles bij en eventueel tipt hij anderen om er iets mee te doen.
Jan legt de lat altijd super hoog en verlangt dat ook van anderen. Zijn 200% inzet en zijn perfectie kunnen ook wel eens een valkuil zijn. Vooral als er in de wereld of om hem heen hele nare dingen spelen, trekt hij zich dat heel erg aan en laat dat veel te veel en veel te sterk binnenkomen.”

Speelt Wenny een rol bij jouw activiteiten voor de media en zo ja, welke?
“Niet alleen bij mijn activiteiten voor de media, maar in álles! Wij zijn en doen altijd alles samen. Zo kent “het dorp” ons ook. Als je samen liefde en leven deelt, voegt dat iets toe aan jezelf én aan je partner. Daar word je beiden beter van. Samen delen voelt voor ons als 1+1=3. Er ontstaat meerwaarde.”

Ben je tijdens je werk voor de media wel eens voor verrassingen komen te staan?
“Ik was danig verrast door de ‘uitverkiezing’ voor deze jubileumserie. Nog méér verrast was ik door de argumentatie. Jeroen van de Sande schreef mij: ‘Voor ons is het heel logisch om jou in deze serie interviews te betrekken. Jij bent mede de oorzaak dat de krant voet aan de grond heeft gekregen. Door je geweldige portretinterviews, maar ook door je tips en meedenken. En dat geldt ook voor Wenny, jouw kanjer!’
“Zulke vleiende woorden doen natuurlijk wel iets met je. En Jeroen blijkt de ‘1+1=3’-formule tussen Wenny en mij dus goed te hebben gezien én te waarderen!”

Hebben wij een voor jou belangrijke vraag vergeten en zo ja, welke?
“Jazeker. Onze kijk op DeMooiRooiKrant. De combinatie van de ondernemerszin van Bas en de journalistieke kwaliteit van Jeroen is buitengewoon sterk. Ze hebben van de krant een bijzonder belangrijk verbindend communicatiemedium in dit dorp gemaakt. Het is in sociaal-maatschappelijk opzicht onmogelijk weg te denken uit de gemeenschap van Rooi. We hebben beiden sterk de indruk dat de meeste Rooienaren zich verbonden voelen met ‘hun’ krant. Ze kunnen zich identificeren met de redactionele inhoud en met de journalistieke toon. Dat is dus een heel grote verdienste van alle mensen die aan de basis van het medium hebben gestaan, Jeroen en Bas voorop.”