Arne van de Wijdeven
Arne van de Wijdeven
column

Veel of weinig?

Column

Sint-Oedenrode - “Praat met veel, besluit met weinig”, zei mijn schoonbroer toen ik hem vertelde over een moeizaam besluitvormingsproces in de ondernemingsraad welke ik voor mag zitten. Goede raad! Ik besloot eens te letten op wat er allemaal op me af kwam als ik mensen deelgenoot maakte van plannen en ideeën.

Tsjonge wat een hoop opgedrongen meningen. Het leek wel 21 jaar geleden toen we ons eerste (moeilijk slapende) kindje kregen. Als er nog geen boeken waren uitgegeven over het onderwerp dan had ik ze ter plekke kunnen schrijven met al die meningen en ervaringen die over ons werden uitgestort. Nou vraag ik er zelf wel vaak om. Eigen schuld. Ben van de derde groep. Derde groep? Ik zal het uitleggen. Bij een nieuw apparaat zijn er drie mogelijke manieren om het werkend te krijgen. De eerste is door de handleiding van voor naar achter te lezen en indien nodig ook andersom. De manier groep 1. Schoolvoorbeeld: mijn moeder. Die heeft zo’n ding dan ook altijd helemaal door. Tot in de verborgen functies. Manier twee is om het spul uit te pakken, aan te sluiten en meteen ermee te gaan werken. Leren door te doen dus. Je krijgt het wel aan de praat maar zal er niet zomaar makkelijk het maximale uithalen. Mijn oudste zoon zijn manier. Vaak resulteerde dit overigens in apparaatjes die niet erg lang leefden. “Het ging stuk. Vanzelf”, was een vaak gehoorde response. Mijn standaard vraag is dan: “en waar was jij toen het vanzelf stuk ging?” Afijn, ik dwaal af. Mijn manier is de derde manier. Ik ben te lui om die hele handleiding te lezen. Of anders gezegd: ik vertrouw de handleiding niet. Dat klinkt iets beter. Ik ben te lomp om zomaar het machine aan te sluiten en ermee aan de slag te gaan. Dus dan maar de manier van groep drie. Ik vraag om hulp. Tsja en dan werk je jezelf in de problemen. Want ik vraag natuurlijk meerdere mensen om hulp en weet dan niet wat de beste manier is. Praat met veel en besluit eigenlijk niks.