Zomerserie: weidevogels

Sint-Oedenrode – Bij deel 3 van onze zomerserie over natuurgebieden nemen we deze keer niet zozeer het gebied in ogenschouw, maar diersoorten. Omdat ze een specifieke groep vormen, en omdat ze niet goed te koppelen zijn aan natuurgebieden. Integendeel, soms zoeken ze juist de mens op. Niet omdat ze ons zo leuk vinden, maar omdat hun belagers nog meer last van de mens hebben dan zij zelf. Nieuwsgierig geworden? Duik dan even in onze volgende aflevering.

Weidevogels
Tijdens de afgelopen decennia waren de boeren over het algemeen betere vrienden met jagers, dan met natuurbeschermers. Natuurlijk heb je die laatste in soorten en een positieve uitzondering op die regel vormen al langer de mensen die zich inspannen voor het behoud van de weidevogels en akkervogels. Een van hen is Rooienaar Wil Foolen, coördinator bij de weidevogelgroep van het IVN Sint-Oedenrode, vrijwilliger bij het BrabantsLandschap en bestuurslid van de stichting Weidevogelbescherming Meierijstad. Hij is deze keer onze gids. Een fulltime baan tijdens het weidevogelseizoen, aldus de pensionado, maar hij doet het met hart en ziel. En hij zegent de nieuwe media, die zijn werk een stuk eenvoudiger hebben gemaakt, en alle hulp van collega vrijwilligers.
Nadat het rapen van eieren van weidevogels rond de eeuwwisseling werd verboden, kwamen overal initiatieven om de weidevogels te beschermen. Menig Rooienaar herinnert zich het 'weidevogelconvenant' uit 1996, dat de weidevogelgroepen uit Rooi en Schijndel sloten met belanghebbende partijen zoals gemeenten, waterschappen, ZLTO en coördinatiepunt Landschapsbeheer Noord-Brabant. Met de komst van Meierijstad werd de organisatie verbreed met de 4 weidevogelgroepen die in Meijerijstad actief zijn, en op 8 maart 2018 werd de Stichting Weidevogelbescherming Meierijstad opgericht. "Met een of twee leden uit het bestuur van de afzonderlijke weidevogelgroepen" aldus onze gids. "Om als één organisatie te kunnen praten met de gemeente. Daarbuiten bleef elke groep zijn eigen ding doen. Bij elkaar hebben we nu zo'n 110 vrijwilligers."
We nemen eind juli een kijkje op de Schijndelse hei, waar het eerste uur geen veertje te bespeuren valt. Niet verrassend voor onze gids. "Met deze droogte zoeken ze streken met meer water en voedselaanbod." Aan het eind van de rit, richting Olland, treffen we toch twee weidevogels. "Scholeksters. De snavel van die rechtse is nog niet rood, dit is dus een juveniel van dit jaar" legt hij uit.

Lees verder in DeMooiRooiKrant van komende woensdag