Onvergetelijke momenten maakten hun restaurant tot een tweede thuis

Sint-Oedenrode - Na 28 jaar verkopen Meriam (58) en Gerard Wollerich (63) het pand waarin hun restaurant Wollerich gevestigd is. De villa krijgt een nieuwe eigenaar en nieuwe bestemming. Het restaurant in ons Brabantse Sint-Oedenrode, dat in het bezit is van een Michelinster, zal nog tot en met 18 februari geopend zijn en sluit daarna de deuren.

Door: Caroline van der Linden

Het echtpaar opende het restaurant in 1996, nadat het eerder zeven jaar restaurant De Lindehof in Nuenen uitbaatte. Daarvoor was Gerard Wollerich chefkok in Boxtel. “Ik had een jongetje bij me werken, John van der Linden”, vertelt hij. “Die hielp me als leerlingkok. Ik zei tegen ‘m dat ik in Nuenen ging beginnen en vroeg hem of hij met me mee wilde gaan. ‘Zeker’, zei hij meteen, “Maar ik heb nog wel een broer die dat ook graag wil”, kwam er meteen achteraan. Jaren hebben John en Wil samen bij me gewerkt. Hun vader kwam ze altijd halen en brengen, want een brommertje hadden ze nog niet, zo jong waren ze. Altijd hadden ze het maar over Sint-Oedenrode, wat me triggerde er toch maar eens een kijkje te gaan nemen. Toen op dat moment dit pand, dat voorheen betrokken werd door maatschappelijk werk, leeg kwam te staan, nam burgemeester Schriek contact met me op. Hij wilde persé dat er een goed restaurant in kwam voor het dorp. Hij kwam regelmatig in Nuenen en zei: ,,Ik heb iets voor jou”. Hij liet me het pand zien en terug bij het gemeentehuis pakte hij een boek uit de kast, sloeg een bladzijde open waar hij een bedrag opgeschreven had en zei: ‘Als je hier mee uit de voeten kunt, dan gaat het door. Is het niet zo, sla ik het boek dicht en gaat het terug in de kast.’ Al snel kwam het tot een akkoord en wist Wollerich zich te plaatsen in alle toonaangevende restaurantgidsen in het bezit van een Michelinster. Met gasten van heinde en verre, van onze eigen Rooienaren tot Rinus Michels en Louis van Gaal. “En hoe geweldig is het”, zegt Gerard, “Als je over de A50 aan komt rijden en daar een spandoek ziet met de tekst: ‘Sint-Oedenrode, van frietzaak tot sterrenrestaurant, afrit 9’, dat is toch vet? Wie haalt het in z’n hoofd om dat te doen? Dat is Rooi, hoe trots kan een dorp zijn! Daar krijg ik telkens weer kippenvel van.” Het enthousiasme voor de zaak straalt er nog steeds bij hem vanaf. Toch is het over enkele dagen zover. Vlak voor carnaval sluiten ze de deuren. Er wordt even de tijd genomen om carnaval te vieren en daarna komen ze met z’n allen terug om de boel te poetsen. Als dat werk is verricht, wordt er even vakantie genomen en bij terugkomst wordt de zaak volledig leeggemaakt.
Gerard: “Als restaurateurs in onze levensfase denk je vanzelfsprekend na over de toekomst. Verkoop aan derden lag voor ons voor de hand. Vervolgens kregen we een aanbod van bouwbedrijf Wouters die het pand graag van ons over wilde nemen. Een mooi aanbod op het juiste moment. En hoewel we aan het idee hebben moeten wennen om te stoppen, is het goed zo.” Na de verkoop besloten we nog vier maanden open te blijven, om het goed af te kunnen sluiten. “De verwachting was dat het in die tijd wel wat drukker zou worden, we namen daarom geen grote partijen meer aan. Maar buiten onze verwachting om is het iedere dag vol en ontvangen we brieven, kaarten en mailtjes en bovenal mooie verhalen, echt waanzinnig”, zegt Gerard dankbaar. “Vorige week kwam het allereerste stel dat hier getrouwd is nog met z’n twaalven eten om het nog een keer opnieuw te vieren en ook ontvingen we Kiwanis die hier al jaren komt. Leuke anekdotes komen ook voorbij, zoals van een mevrouw die hier een paar weken geleden binnenkwam. Ik schat dat ze een jaar of 35 was. Ze vertelde dat ze hier vroeger altijd met haar moeder door het paadje liep om naar de EDAH te gaan. Dan ging ze met haar neus tegen het raam aan staan, keek door het restaurant en zag al die kaarsjes, het glaswerk en de mooi gedekte tafels en zei: ‘Mam, daar wil ik echt nog een keer eten’. Toen ze hoorde dat we weggingen, heeft ze meteen gereserveerd. Prachtig toch? Maar ook gasten die we al kennen vanuit de tijd van De Lindehof en al die tijd nog steeds hier komen om de kerst, hun verjaardagen, geboortes van de kinderen of communie samen te vierden. Ze vertellen verhalen soms met tranen in hun ogen. Dat doet ons ontzettend veel. Gisteren zijn onze vrienden en vriendinnen geweest. Toen we hier openden gaven ze een speech met een toneelstukje. Een groepje van een man of zes. Nu waren ze hier met al hun kinderen en aanhang en zat het restaurant vol, geweldig om te zien.”
“Het geeft een voldaan gevoel dat we deze mooie villa kunnen overdragen en dat het straks onderdeel blijft van het hart van Sint-Oedenrode. Ik zou het geweldig vinden voor Rooi als er weer een restaurantfunctie in komt, want als er iemand voorstander is van meer horeca in Rooi, dan ben ik het wel”, vertelt Gerard bevlogen. “Als er een pand verkocht wordt is het wat mij betreft altijd fijn als er horeca in komt, zoals het nieuwe restaurant Odille op de markt. Dat is toch super? De loop moet erin. Als mensen ergens een kop koffie drinken, lopen ze daarna nog even bij een modezaak binnen en komen ze langs de groentewinkel voor nog wat mandarijnen. Het stimuleert altijd. Zo hebben we prachtige fietsroutes, duizenden mensen fietsen door ons dorp, maar we hebben naar mijn mening nog te weinig terrassen op de markt. Gelukkig zijn er nog mooie plannen in het vooruitzicht, zoals het hotel met onderin een restaurant op de plek van Blue Zone of zoals ik heb vernomen een foodmarkt in de Albert Heijn. Dat soort initiatieven hadden van mij al veel eerder uitgevoerd mogen worden en nog veel meer en van alles wat”, zegt Gerard enthousiast. Gerard kijkt samen met zijn vrouw met veel plezier en dankbaarheid terug op een mooie en succesvolle periode van het restaurant. “Ik ben trots op wat we samen met ons team bereikt hebben. Ook het lidmaatschap van restaurantvereniging Alliance Gastronomique heeft ons veel gebracht. Het is een geweldige vereniging waarin we hebben samengewerkt met fijne en waardevolle collega’s. We zijn straks als restaurant geen lid meer, maar ik blijf me zeker nog even inzetten als voorzitter”, zegt hij gedreven.
“Maar dit is een mooi moment om te stoppen en we kijken uit naar ons nieuwe leven. We hebben nog geen concrete plannen, maar we gaan zien wat de toekomst brengt. We zijn ontzettend dankbaar voor de steun en trouw van onze gasten in al die jaren. Onze deuren sluiten, maar de herinneringen blijven voor altijd. We willen daarom iedereen bedanken voor het creëren van onvergetelijke momenten en het maken van ons restaurant tot tweede thuis. Dat mag toch wel op de voorpagina hè?”, zegt hij met zijn nog altijd ondernemende geest lachend.