Wie heeft komende zondag de kleinste?

Sint-Oedenrode - Toen ik vorige week vrijdag op weg ging naar mijn vierde café-inspectie, - in aanloop naar het komend weekend - werd ik bij de voordeur tegengehouden door mijn vriendin. Of ik wist wat voor dag het was. Natuurlijk. Vorig jaar had ik op Valentijnsdag een tafel gereserveerd, maar al bij de eerste bal stootte mijn vriendin door het laken, bij The Shooter.

Ik doe dus niet meer mee met dat door de middenstand bedacht feestje. De meeste cadeaus zijn zoete bruine spullen waar je vrouw dik van wordt, of een bos stinkende groene spullen die ze langzaam dood laat gaan. Weet je waar die naam vandaan komt? Nou Sint Valentijn is in het jaar 753 op koopzondag 14 februari door zakkenrollers in het centrum van Dokkum overvallen en onthoofd. Daar is niks romantisch aan. Mijn vriendin denkt daar helaas anders over. Ik heb de hele vrijdagavond naar een herhaling van "All you need is love" moeten kijken.
Dus daarom meteen de belangrijkste tip voor komend weekend: Krijg met carnaval nooit ruzie met een vrouw die dronken is … of nuchter. Wil je er nog een? Met een hamer kun je blauwe nagellak uitsparen. En loop in je Draculapak nooit over het kerkhof, ook al is het de kortste weg naar de carnavalstent. Tot zover mijn carnavalstips. Mijn tip over de meest opvallende carnavalswagen zal ik maar voor me houden. Wat zou ik ook, mannen willen nou eenmaal altijd de grootste hebben, zegt mijn vriendin, behalve als het gaat om alimentatie. Ik moet haar gelijk geven. Ga komende zondag maar 's naar de Papgatiaanse optocht kijken. Hoe groter de wagen, hoe meer aandacht we krijgen, lijken ze te denken. Maar dat is dus een misverstand.
Ik zat vroeger bij Sjaak Berkelmans in de klas. Sjaak moest bukken om vliegtuigen over te laten vliegen. Als-ie opstond schoten zijn oren dicht. En liet hij iets op zijn tenen vallen dan schreeuwde hij pas een minuut later, zo'n afstand moest die pijnprikkel afleggen. Sjaak was een reus, maar – en nou komt-ie – volstrekt onopvallend. Tijdens het schoolreisje naar Drenthe kwamen we er pas thuis achter dat Sjaak nog bij een hunebed stond. En volgens mij staat-ie daar nu nog.