Je leven kan ineens voor altijd anders zijn

Sint-Oedenrode - Linda en Martijn van Lieshout zijn beiden halverwege de dertig als ze in 2013 hun huis kopen. Net als veel jonge gezinnen doen ze dat met het idee om daar gelukkig oud te worden. Het is de plaats waar ze hun kinderen op willen zien groeien en weer een generatie later hun kleinkinderen willen ontvangen. Aanvankelijk is er ook niets dat dit geluk in de weg staat. Beiden hebben ze een leuke baan, maar een jaar later komen er donkere wolken aan de horizon. Wolken die snel recht boven het jonge gezin hangen en de zon voor lange tijd volledig zullen verduisteren, want bij Linda werd een hersentumor gevonden. Daags voordat Linda ter controle weer een MRI-scan moest laten maken sprak DeMooiRooiKrant met haar en Martijn.

"Het begon allemaal in september 2014", vertelt Linda ogenschijnlijk heel rustig en zonder zichtbare emoties. "Het was op het schoolplein. Ik wilde nog iets tegen de kinderen zeggen en kwam niet uit mijn woorden, ik praatte er gewoon langs. Het was me meteen duidelijk dat er iets niet goed was. Daarom heb ik toen ik thuis kwam ook meteen een afspraak met de dokter gemaakt. Hij verwees me me direct door naar een neuroloog. Dat ik daar niet meteen de volgende dag terecht kon is begrijpelijk".

"Niet veel later, na het diplomazwemmen van onze oudste zoon Stijn kwam Linda weer niet uit haar woorden", vult Martijn aan. "Ook was ze ineens 'afwezig' en dat was voor ons reden om meteen naar de huisartsenpost te gaan. Op de huisartsenpost verwees die dokter ons na kleine testjes versneld naar de neuroloog".

Het voorgevoel bleek te kloppen
Ondanks haar sterke voorgevoel dat er iets in haar hoofd niet goed zat, kwam de neuroloog met een geruststellendere diagnose dan dat Linda's gevoel zei. "Volgens de specialist in Eindhoven, was er sprake van een vorm van epilepsie. Een diagnose die niemand wil horen. Maar toch een andere diagnose dan die ik vreesde. Ik had in 36 jaar nooit ook maar een vorm van epilepsie gehad. In mijn beleving kon het dan ook geen epilepsie zijn", zegt Linda. "Drie maanden later in december 2014 toen bij een controle een nieuwe MRI-scan werd gemaakt, werd mijn grote zorg bewaarheid. Het vlekje op de foto was twee keer groter dan in september. Bij de neuroloog gingen toen alle alarmbellen af".

Lees woensdag het hele verhaal in  DeMooiRooiKrant