Minder beroemd, maar steeds beter vindbaar

Sint-Oedenrode - Al generaties lang is de familie Thijssen verbonden met de Vresselseweg. Opa en oma Thijssen stichtten er een gezin, tegenover de huidige Vresselse Hut. “Daar bij die eikenboom”, knikt Marco naar de andere kant van de straat. De Vresselse Hut was destijds een boerderij. Toen die leeg stond, besloot zijn vader - Martien Thijssen - er te gaan wonen met zijn vrouw Corrie. Zij staan aan de wieg van een Roois horeca-icoon. Koeien-, kippen- en varkensstallen maakten plaats voor bier en kegelballen. Nu, precies 50 jaar later, runnen twee volgende generaties het bedrijf. Marco (52) en zoon Maikel (26) leiden het team dat iedere dag de hectiek van de horeca ervaart.

Door: Jeroen van de Sande

Volgens Marco stond de familie Thijssen zo’n vijftig jaar geleden niet heel hoog aangeschreven in de buurt. Er gebeurde nogal eens wat. “Niet gek als je iedere dag met twintig man aan tafel zit”, wijst Marco op de omvang van de familie. “Mensen waren nieuwsgierig of een Thijssen wel een kroeg kon runnen. Veel van hen kwamen wat drinken.” Martien begon een café omdat hij als chauffeur de kost niet goed genoeg kon verdienen. Eerst probeerden hij en Corrie het met het verpakken van verbanddozen en het fokken van konijnen, maar dat was niet lucratief. Martien ging aan de slag met het interieur in de koeienstal. Dat moest een café worden. Een vertegenwoordiger van het biermerk Skol zorgde uiteindelijk voor een definitieve start. Marco: “Ons pap kwam 10.000 gulden tekort. Omdat het plan er goed uitzag, wilde Skol dat bedrag lenen. De eerste wagen met bier stond op een gegeven moment voor de deur. ‘Als je deze verkoopt, dan heb je me wel terugbetaald’, zei de vertegenwoordiger. Dat gebeurde…”

Alleen maar biertjes tappen hield Martien niet vol. Hij was meer een buitenmens die afleiding zocht. Een volgende zet was dan ook snel uitgevoerd. Waarom geen discotheek bouwen in de varkensstal een paar meter verderop? De gemeente wilde eerst niet meewerken aan een overkapping om de gebouwen te verbinden. Toen de betreffende ambtenaar kwam kijken, liet Martien zijn broers met de auto er hard tussendoor scheuren. ‘Maak het hier maar dicht. Dat is een stuk veiliger’, zei de ambtenaar. Niet veel later (in 1974) werd de kegelbaan aangelegd. Beiden bleken een gouden zet. 

Lees woensdag het hele verhaal in DeMooiRooiKrant