'Onder werktijd thuis gaan koffiedrinken? Dat heb ik meteen afgeschaft.'

Sint-Oedenrode - Het leven van de 88-jarige Piet Duffhues, die zeventien jaar gemeentesecretaris van Sint-Oedenrode was en anderhalf jaar wethouder, laat zich niet zo gemakkelijk in een notendop beschrijven. Hij heeft een glansrijke dertigjarige overheidscarrière achter de rug bij zes verschillende gemeenten, dreef gedurende vijftien jaren tot aan zijn pensioen een eigen rechtskundig adviesbureau en was makelaar/taxateur in Sint-Oedenrode. Hij was docent én examinator in verschillende juridische vakken aan de Bestuursschool Gelderland en aan de opleiding van de Centrale voor Handelsonderwijs en ook examinator bij de Nederlandse Federatie van Makelaars. Hij komt uit een gezin van veertien kinderen, dat opgroeide in Oeffelt. Doorliep het gymnasium B en studeerde in de avonduren de cursussen Gemeenteadministratie en Gemeentefinanciën, behaalde in de avonduren de titels meester in de rechten (civiele richting) en doctorandus (vrije studierichting). Een man die meer dan een halve eeuw Sint-Oedenrode op verschillende manieren heeft 'bestierd' en wel zodanig dat hij er tot ereburger werd benoemd.

Door Jan H.F. van der Heyden

Na een ambtelijke loopbaan vanaf 1948 bij de gemeenten Geldrop, Uden, Wanroij, Drunen en Den Bosch ('je moest in die tijd vlug verkassen dan schoot je het hardste op') wordt Piet Duffhues in 1960 op 32-jarige leeftijd gemeentesecretaris van Sint-Oedenrode. Min of meer op verzoek van de toenmalige burgemeester Werner. Hij solliciteerde, maar trok deze snel weer in nadat hij een grondige studie van de politiek in dit dorp had gemaakt. Het woord 'wespennest' wil hij niet in de mond nemen voor de situatie die hij aantrof. 'Maak er maar "politieke strijd" van,' zegt hij met een 'smile' op zijn gezicht. Hij roept ter illustratie een herinnering op: 'Twee jaar daarvoor was burgemeester Leurs hier weggestemd.' Op herhaald dringend verzoek van Werner zet hij toch de stap waarvan hij nooit spijt heeft gehad. 'Ik heb altijd goed met de mensen overweg gekund.'

'Ja, dat klopt als een bus,' antwoordt hij, als ik hem confronteer met enkele typeringen van vroegere medewerkers, die hem "streng, maar rechtvaardig" noemen. 'Onder werktijd thuis gaan koffiedrinken heb ik meteen afgeschaft. En op tijd komen natuurlijk. Ik wilde niet dat er brieven met taalfouten de deur uitgingen, de stukken goed voorbereiden. Geen gelanterfanter.'

De hard-werkenden hadden een goede baas aan u, is een andere typering.
'Ja, dat klopt ook. Bij het toekennen van de jaarlijkse gratificaties bleek altijd duidelijk wie hard werkte en wie niet.'
U was gemeentesecretaris in de tijd dat burgemeester Werner veel afwezig was wegens ziekte. Hij liet veel aan u over.
'Alles.'
Op mijn vraag wat zijn grote verdiensten voor Sint-Oedenrode zijn, antwoordt hij 'welzijn voor de jeugd en voor de ouderen. Ik ben in 1972 met Odendael gestart.'
Een hoogtepunt in zijn leven noemt hij het ereburgerschap van Sint-Oedenrode, dat hem in 1977 werd toegekend bij zijn afscheid als gemeentesecretaris.

Lees verder in DeMooiRooiKrant van deze week.