Breng wat licht naar Idomeni

Twee weken geleden reisde de Rooise Imre van der Linden, samen met twee collega's van Stichting HIT, naar Idomeni om als vrijwilliger aan de slag te gaan. In Idomeni, een groot vluchtelingenkamp aan de Grieks-Macedonische grens, verblijven zo'n 12.000 vluchtelingen, waaronder 5.000 kinderen. De meeste vrijwilligers die zich inzetten voor de vluchtelingen komen op eigen gelegenheid. Coördinatie en uitvoering van het werk worden spontaan geregeld.

Tekort
Voedsel uitdelen is een van de taken. Regelmatig breken er schermutselingen uit. "Je ziet wat de kans op één appel, één tomaat, twee wraps en een gekookt ei met mensen kan doen." constateert Imre. En dan is het eten op. De rest krijgt niets. Op dag drie proberen wanhopige vluchtelingen de grens over te steken, waarbij de grenspolitie traangas en rubber kogels inzet. Na alle ontberingen die ze hebben doorstaan om aan de oorlog te ontsnappen, is dit wel een heel bitter eindpunt. Voorzieningen zijn onder de maat. Er is tekort aan voedsel, kleding en sanitair. Daarbij is het ook nog eens aardedonker in grote delen van het kamp, waardoor de veiligheid in het geding is. Een onafhankelijke informatievoorziening is er niet. "Tegelijkertijd zijn we verrast door de openheid waarmee de vluchtelingen de vrijwilligers tegemoet treden. Vrijuit delen ze nieuws én citroenen tegen het traangas."

In de rij...
Wat bijblijft zijn de lange rijen, voor alles. Eten, kleren, medicijnen, een bezoek aan de dokter. Er zijn maar weinig officiële organisaties in het kamp. Het kledingdepot is 's nachts geplunderd. "We negeren wanhopige vragen naar 'nieuwe' schoenen voor voeten die harder een dokter nodig hebben. We kunnen niet anders." De rij voor kleren zal de volgende dag nog langer zijn. Het vluchtelingenkamp ligt rond een klein stationnetje tegen de Macedonische grens. Op een aantal plekken zijn er toiletten en waterpunten. Er is één plek om kleren te wassen en één locatie met 24 douches. "De beste plekken voor de tenten zijn op en rond het spoor," ziet Imre. "Daar is 's nachts licht, het is er tamelijk vlak en er is een redelijke afwatering." Dat geeft meteen aan wat de problemen in het grootste deel van het kamp zijn: geen houvast voor tenten, als het regent één grote modderpoel en aardedonker.

Licht
Het donker is vooral gevaarlijk voor vrouwen en kinderen. Mensensmokkelaars en mensenhandelaars worden naar het kamp getrokken en seksuele exploitatie van vrouwen en kinderen is helaas een feit. Dat brengt Imre en haar collega's op het idee van een lampenproject. De Waka-Wakalamp werkt op zonne-energie, kost € 29,- en kan voor een vluchtelingengezin net het verschil maken. De gemeente Maastricht en de Stichting Cordaid doen mee en als een totaal van 500 lampen wordt bereikt, doet de fabrikant er nog 500 bij.

Brengt u ook wat licht naar Idomeni! Dat kan door 29 euro of een deel daarvan over te maken naar rekeningnummer NL88 INGB 0659 6015 40 t.n.v. Stichting HIT o.v.v Waka.