‘De kinderen moeten een topdag hebben’

Sint-Oedenrode / Eerde - Wanneer ik de kans krijg, pak ik de ‘kantoorfiets’ om mijn bestemming in Sint-Oedenrode te bereiken. Het is vroeg in de ochtend en de zon schijnt volop, dus kan ik zonder jas richting het Sterrebos. Ik besluit een kleine omweg te nemen, omdat ik daar zin in heb. Als een razende reporter race ik tussen de maisvelden door en kom binnen tien minuten aan op mijn bestemming: kinderopvang ’t Sproetje. Voor ik het weet zit ik met eigenaresse Maaike Linders – Van de Meerakker aan de koffie in de tuin van het kinderparadijs.

Door: Jeroen van de Sande

Ze heeft me uitgenodigd omdat ze wil laten zien waar ze mee bezig is. Al zeven jaar… “Toen ben ik als gastouder voor mezelf begonnen vanuit een bepaalde filosofie. Daarna ben ik doorgegroeid tot kinderopvang. Hier zitten we op de eerste locatie, want ook in Eerde hebben we een kinderopvang, aan De Kuilen”, vertelt de goedlachse Brabantse. Wat houdt de filosofie precies in? “We zijn aangesloten bij Kinderland en die organisatie stimuleert kleinschalige kinderopvang. Simpel gezegd, wij vinden het belangrijk meer tijd te hebben voor de kinderen, veel 1-op-1-momenten. Zij moeten een topdag hebben”, zegt Maaike enthousiast.

Dat doen ze bij ’t Sproetje door veel te ondernemen en door veel buiten te zijn. Daar genieten ze van en dat willen ze de kinderen écht meegeven. Als ik in mijn eigen jeugdherinneringen graaf, merk ik dat ik me nog veel herinner van het buiten spelen. Het helpen in de moestuin van opa en oma, voetballen op het veldje ernaast of soldaatje spelen in het Vressels bos. Regen en kou deerden me niet altijd. Ik genoot van het buitenspelen en ik werd er lekker moe van. Als ik Maaike zo hoor, gebeurt dat hier ook. “We spelen veel buiten inderdaad, weer of geen weer. De kinderen genieten er echt van. Daarnaast gaan we ook op pad. Zo komen we iedere dag bij het Zuivelbos om te kijken naar de koeien. Soms helpen we er zelfs mee. Ook pakken we de bakfiets om in Eerde boodschappen te doen in de molen. Daar werken mensen met een beperking. Zo komen de kinderen op een leuke manier met hen in contact. Ook laten we ze zelf boodschappen doen, zodat ze leren hoe met geld om te gaan.” Buiten dat vertellen Maaike en haar medewerkers aan de kinderen wat gezond is, wat minder en waar bijvoorbeeld de producten vandaan komen.

Ondertussen is ook Sanne Hellings aangeschoven. Zij is al jaren de linker- én rechterhand van Maaike. “We sparren veel samen. Sommige beslissingen maken we samen. Dat vind ik erg prettig”, geeft de eigenaresse aan. Sanne komt net als Maaike uit de reguliere kinderopvang, maar voelt zich hier veel beter thuis. Sanne: “Minder papierwerk, meer leidsters op de groep. Wij vinden dat het zo hoort. Zo hebben we meer aandacht voor de kinderen, maar ook voor onze stagiaires.” Die kijken soms de ogen uit. Omdat er niet veel plekken zijn zoals ’t Sproetje komen stagiaires vaak met andere ervaringen binnen. Maaike: “Laatst zei een stagiaire: ‘Ik wist niet dat het ook zo kan!’ Dat vond ik een mooi compliment.

Terwijl ons gesprek bijna ten einde loopt, staan de kinderen klaar om naar buiten te komen. Wat ganzen lopen opgetogen rond bij de afgezette vijver, alsof ze weten wat er staat te gebeuren. Een paardje kijkt toe en de speeltoestellen wachten in de ochtendzon. Zo gaat het hier 52 weken per jaar. ’t Sproetje zit niet verlegen om kinderen. Sterker nog, er is een wachtlijst op beide locaties. Groeien dan maar? “We zien wat de toekomst ons brengt, maar we willen zeker niet te groot zijn. Persoonlijk en kleinschalig blijven met unieke locaties waar kinderen van het buitenleven kunnen genieten vinden we belangrijk”, sluit Maaike af.