Even terug in Rooi vanuit 'Down under'

De liefde bracht Rooienaar Ad de Beer naar de andere kant van de wereld. Nu is hij samen met zijn van geboorte Noord-Ierse vrouw en hun Australische zoon een paar weken op bezoek in Sint-Oedenrode. In een gesprek met DeMooiRooiKrant vertelt Ad ons over hoe hij Down Under terecht is gekomen en wat voor leven hij daar leeft.

"Ik heb Denise in 2008 ontmoet in Zuid-Amerika. Ik maakte toen een reis van drie weken van Lima in Peru via Bolivia naar Santiago de Chili. Zij maakte dezelfde reis en na drie weken gingen we beiden weer naar huis, Denise naar Sydney, ik naar Sint-Oedenrode. We hebben na die tijd wel contact gehouden via email", vertelt Ad de Beer over zijn eerste ontmoeting met Denise. Zij was de vrouw die hem uiteindelijk deed besluiten om het knusse Sint-Oedenrode te verruilen voor het altijd zomerse Sydney in Australië.

Ik was toch in de buurt
"Een jaar later was ik in Nieuw Zeeland met vakantie. Omdat ik toch in de buurt was heb ik een kort bezoek van drie dagen aan Sydney gebracht. We hebben elkaar toen even gezien. Het was vrij onverwacht dat ik kwam en haar agenda zat toen behoorlijk vol", zo vertelt Ad verder over de reden waarom hij Sint-Oedenrode verliet. "In 2010 ging ik voor 10 dagen naar Iran op vakantie en toen ik Denise voorstelde om haar aansluitend in Thailand te ontmoeten was zij daar ook meteen voor in. Daar in Thailand is de vlam tussen ons tweeën echt overgeslagen en kwam onze relatie in een stroomversnelling".
"Denise kwam in februari 2011 naar Nederland. Zij kwam toen vanuit de zomer op het zuidelijke halfrond in de Nederlandse winter terecht. Dat was misschien wel de laatste strenge winter die we hier hadden, want het vroor toen wel bijna 25 graden. Toen Denise kwam was het nog -5C en dit was ze niet gewend. In Sydney wordt het 's nachts eigenlijk nooit kouder dan een graad of vijf, maar dan wel boven nul", zo vervolgt Ad terwijl Denise samen met hun zoontje Aiden inmiddels naast hem is komen zitten.

Elkaar beter leren kennen
Een jaar later kwam Denise weer naar Nederland. Nu voor een periode van een half jaar om elkaar beter te leren kennen. Dat half jaar wekte bij zowel Ad als Denise voldoende vertrouwen om samen de grote stap te zetten. Nog voordat Denise terug naar Sydney ging was ze met Ad getrouwd en het jonge stel verwachtte zelfs hun eerste kind. "Toen in november eindelijk het visum voor Australië kwam, was het ook nog maar een kwestie van weken om alles te regelen", vertelt Ad. "Ik heb mijn werk toen opgezegd en op 4 december 2012, daags voor Sinterklaas ben ik vertrokken. Net voor de feestdagen was ik bij Denise".

Barbecueën met Kerstmis
"Bij aankomst in Australië staat de wereld echt op zijn kop. Zoals Denise van de zomer hier in de winter kwam, zo kwam ik van de Nederlandse herfst aan in de zomer. Als je in je korte broek met Kerstmis en oud en nieuw staat te barbecueën, dan is dat wel even wennen. Dat zijn we hier niet gewend. Ik had dan ook niet echt een kerstgevoel en nu twee jaar later is het nog steeds vreemd", vertelt Ad. "Toen ik in Australië kwam was het daar vakantie. Dus de eerste zes weken was het voor mij ook rustig, maar dan komt toch het moment dat je werk moet gaan zoeken. Hier in Nederland was ik werkzaam in de reiswereld en het liefste zou ik dat blijven doen. Maar ik realiseerde me ook dat ik niet te kieskeurig kon zijn, want er moest wel brood op de plank komen. Ik vond al vrij snel een baan bij een bedrijf dat vluchten en overnachtingen boekte in ruil voor bonuspunten van creditcard aankopen, een soort Airmiles. Het was niet echt het werk dat ik zocht, maar ik had werk. Nu werk ik voor een reisorganisatie, gespecialiseerd in reizen naar Zuid- en Centraal Amerika. We verkopen reizen aan mensen uit het hele land. Met de meeste klanten hebben we dan ook alleen maar contact via de telefoon en per mail", zo vervolgt Ad.

Hier heeft iedereen zijn tuin op orde
"Wat ik echt mis in Australië?", herhaalt Ad. "Dat is lastig om zo maar te zeggen. Mijn moeder stuurt me regelmatig hagelslag, beschuit en muisjes, dus dat mis ik gelukkig niet. Zelfs Aiden is al dol op beschuit met muisjes. Maar wat ik wel mis, is de ordentelijkheid van Nederland. Hier heeft eigenlijk iedereen zijn tuin op orde en zijn kozijnen geschilderd. Dat is daar zeker niet het geval. Ik wil niet zeggen dat het daar een rommeltje is, maar het is wel meer een wildernis dan hier".

Ik mis het pilsje in de kantine
"Daar staat tegenover dat het leven in Australië veel minder gehaast is dan hier. Zelfs in een wereldstad als Sydney heerst nog de 'komen we er vandaag niet, dan komen we er morgen wel' mentaliteit. Die rust die de Australiërs hebben, die mis ik hier in Nederland wel. Maar de winkels zijn daarentegen weer elke dag open. Maar wat ik echt mis, is even een pilsje pakken na het trainen in de kantine, dat is iets dat ze daar niet kennen", zo sluit Ad af.