Ruben met zijn trots.
Ruben met zijn trots. Foto: Jeroen van de Sande

Ruben wil naar de top, maar weet dat de weg lang is

Sport Sport

Sint-Oedenrode - Het is ongeveer een week na het binnenhalen van de Nederlandse titel wanneer Ruben van Hoof DeMooiRooiKrant op bezoek krijgt. Eenmaal op Vernhout is het makkelijk raden waar de jonge motorcrosser woont. In de voortuin staat een groot felicitatiedoek. Het is niet niks om de beste van het land te zijn en dat mag gerust iedereen weten. Is het de eerste Nederlandse titel van velen? Dat zal nog moeten blijken.

Door: Jeroen van de Sande

Als het aan Ruben ligt, is dat zeker zo. Zijn ondeugende pretoogjes verraden ook zelfvertrouwen. “Maar ik heb nog een lange weg te gaan”, zegt hij realistisch. We zitten aan de keukentafel van huize Van Hoof. Vader – en tegelzetter – Corjan, moeder Ingrid en zusje Rosanne zijn hartstikke trots op de prestatie van Ruben. Dat is oudste zus Carmen ook, maar zij zit boven.

In Varsseveld sleepte het talent de titel binnen. “Het was heel spannend. Voor het laatste weekend stond Ruben gelijk met een andere jongen”, legt Corjan uit. “Hij moest allebei de manches winnen om eerste te worden. Uiteindelijk lukte dat!” Vader laat op zijn telefoon de start zien van de eerste manche. Daar gaat Ruben er als een raket vandoor. De rest lijkt stil te staan. “De start is heel belangrijk. Je moet zorgen dat je als een van de eerste bij de eerste bocht bent. Ruben lukt dat meestal wel. Hij heeft het voordeel dat hij erg licht is”, knikt Corjan naar zijn zoon. Ruben is inderdaad nog iel. Niet gek, want hij is nog maar 11. Dat werkt vaak in zijn voordeel, maar het is ook extra zwaar om de motor onder controle te houden. Die is namelijk behoorlijk zwaar. Toch heeft de kampioen daar geen moeite mee. Hij haalt zijn schouders op als er naar gevraagd wordt.

Lees verder in DeMooiRooiKrant van woensdag