Sfeervol afscheid pater Pushpa

Sint-Oedenrode - Bij een openluchtevenement in Nederland is de meest geconstateerde bezigheid vooraf het raadplegen van de weerapp. Buienradar is dan ontzettend populair. Afgelopen zondag was het niet anders; om 10.00 uur zou de Oogstdankviering starten terwijl Nederland op dit moment in de greep is van een behoorlijke kwakkelzomer die veel getormenteerde vakantievierders het leven zuur maakt. Grappig is dat ook niet alle weerapps hetzelfde beeld geven; ‘om elf uur gaat het regenen,’ zegt de een, de ander heeft het over twaalf uur en de derde over één uur. En je hoopt dan maar dat de laatste gelijk krijgt. En dat bleek ook zo.

Om 10.00 uur was het bewolkt en vrij fris maar mede daarom ook iedereen wakker. Op de afscheidsviering op de altijd serene gronden van Hoeve Strobol in Nijnsel waren zo’n kleine driehonderd belangstellenden afgekomen. De immer gastvrije Bert en Annie Verbakel hadden zoals altijd alles weer tot in de puntjes geregeld, alles ook coronaproof, en zelfs de bloemen op het altaar kwamen uit de eigen pluktuin. En de (ontsmette) handen van tientallen vrijwilligers maken dan altijd licht werk. Gastvrouw Annie loopt de hele dag met de koffiepot in de hand rond. Om de haverklap hoor je ‘koffie’ en niet veel later zit je ergens in een gezellige ruimte met zijn allen te koffieleuten. Brabantser kan het niet.
Pater Pushpa was de hoofdcelebrant, geassisteerd door kapelaan Bryan van de Mortel en tot veler verrassing pastoor Paul Rens die op tijd uit zijn Bestse bedstee had weten te stappen om eveneens aan het altaar zijn opwachting te maken, nauwlettend in de gaten gehouden door zijn trouwe en alerte secondant Jacques Coolen die elke beweging van hem nauwlettend volgde. Henk van Eijndhoven in stemmig zwart heette namens de Hoeve de talrijke aanwezigen welkom en toonde zich verheugd dat we ondanks het gemis van het Oogstdankfeest toch een Oogstdankviering op het fraaie domein mochten vieren. Vervolgens nam het gelegenheidskoor het heft in handen dat liederen had ingestudeerd die met eten en drinken te maken hadden, producten van de oogst. Het gilde roerde de trom en zwaaide het vaandel. Pater Pushpa die op 23 augustus naar India terugkeert benadrukte nogmaals zijn dankbaarheid voor zijn elfjarige periode dat hij in Nederland actief mocht zijn waarvan het grootste deel in onze H.Oda parochie die de scepter zwaait in Sint-Oedenrode, Son en Breugel. De oogst levert voedsel op maar laten we ook vooral elkaar tot voedsel dienen, zo luidde zijn betoog. Onze Schepper regelt veel zaken die we zelf niet kunnen en vaak ten onrechte vanzelfsprekend vinden, maar hij rekent er wel op dat we naar elkaar blijven omkijken, met name naar hen die zelden worden gezien. Die zelf graag gezien willen worden doppen hun eigen boontjes wel. En zo is de cirkel van de oogst weer rond.
De pastores gingen zelf ‘op pad’ om de communie uit te reiken om ze weinig mogelijk bewegingen te veroorzaken. Het Sint-Joris gilde was inmiddels warm gedraaid en bracht na afloop nog een serenade voor de pater, een serenade met een gouden randje omdat er ook nog een fraaie cheque tevoorschijn kwam. Velen maakten gebruik van de gelegenheid om na de viering hem nog even persoonlijk moed in te spreken of een persoonlijke herinnering te delen. Veel gasten hadden nog een kaart, brief in handen, voorzien van een welkom stukje sponsoring. De koffiepotten van Annie stonden inmiddels al enige tijd in de hoogste stand te pruttelen en na ruim een uurtje buiten stilzitten was een ‘wèrm en vers bekske Strobolkoffie’ wel welkom.

Over een kleine drie weken zit de pater dan hoog in de lucht om een halve dag later in zijn stoffige en hete moederland voet aan de grond te zetten. Hoe zal het voelen? Gemengde gevoelens waarschijnlijk. Voor hen die nog niet in de gelegenheid waren om een donatie te doen, geven we nog één keer het rekeningnummer van de parochie: NL08 RABO 0305 3651 26, onder vermelding van ‘afscheid pater Pushpa’. Het geld wordt optimaal besteed want zijn familie heeft het al ‘niet al te breed’ en ook zijn nieuwe parochianen zijn niet bepaald met een gouden lepel in hun mond geboren. Er is toch niets mooier dan wat van je eigen rijke oogst weg te schenken aan hen die buiten hun schuld nooit kunnen oogsten? Veel dank.