Een enkele reis van een klein dorp naar de Spaanse vallei

Sint-Oedenrode - Wat is er aanlokkelijker dan je koffers te pakken en te vertrekken naar een zonnig oord, ver weg van het druilerige Nederland? Het verlangen naar het buitenland houdt William en Ancella van de Ven al langere tijd bezig. Binnenkort gaan ze met een enkeltje naar Spanje hun droom achterna. Op weg naar het zomerse vakantiegevoel, maar dan permanent. Naar een land met een aangenaam klimaat, wijnranken, heerlijke tapas, mooie natuur en hun eigen huis in de Jalón vallei.

Door: Caroline van der Linden

Maar een impulsief vertrek is het zeker niet, daarvoor keken ze eerst heel wat afleveringen van “Ik Vertrek en Een Nieuw Leven In De Zon”, waardoor ze leerden hoe ze het juist niet moesten doen. William en Ancella hebben zich dan ook goed voorbereid op hun nieuwe toekomst. Ze vertellen ons er graag over.

William (57) woonde lang op de Kerkdijk en leerde Ancella (48) kennen tijdens een gezellige stapavond op ’t Stratumseind, ze verhuisden eind 1996 naar de Margrietstraat in Nijnsel, waar ze inmiddels al zo’n vijfentwintig jaar wonen. William werkte lange tijd bij Bert der Kinderen als timmerman, heeft heel zijn jeugd in Nijnsel gevoetbald en was actief bij de plaatselijke hondenclub “Steeds Paraat”. Een goed ingeburgerde Nijnselaar kunnen we hem dan ook wel noemen. Ancella, het manusje van alles als er iets geregeld moet worden en van oorsprong afkomstig uit Mierlo, noemt zichzelf import. Dat is natuurlijk ook zo, maar ook zij is niet meer weg te denken uit het dorp. En dat ze het hier al die tijd prima naar hun zin hebben gehad, valt tijdens het gesprek zeker niet te ontkennen. Maar van waar dan zo’n grote stap naar het buitenland, want dat is toch wel net even iets anders.

“We hebben geen kinderen”, laten William en Ancella weten. “Dat maakt zo’n stap natuurlijk wel net iets gemakkelijker. We zijn avontuurlijk ingesteld, hebben het er al vaak over gehad en hebben in Spanje al heel wat plaatsen bezocht, zoals Grand Canaria, Tenerife, Barcelona, Torremolinos en nog een heel aantal plekken meer. Ook zijn we al naar verschillende andere landen afgereisd, maar iedere keer als we in Spanje uitstapten, voelde dat zo goed. Vooral het klimaat is geweldig. In ons land ben ik regelmatig verkouden en heb ik andere mankementen”, vertelt William. “Ja, ik ben wel een heel gevoelig menneke”, lacht hij. “Maar in Spanje heb ik daar geen last van. Er is daar sprake van een microklimaat. Hierdoor kun je het hele jaar door genieten van heerlijk weer. Jaarlijks zijn er meer dan driehonderd zonnige dagen. De gemiddelde temperatuur ligt er op 18 graden, er is een lage luchtvochtigheid en nauwelijks luchtvervuiling. Dit maakt het dus een uitstekende omgeving voor mensen zoals ik en ook voor Ancella, in verband met haar longen.” De Wereldgezondheidsorganisatie noemt het gebied waar William en Ancella heen gaan, zelfs één van de gezondste leefklimaten van de wereld.

“Met behulp van twee oud Rooienaren, Inge en Marijn, zijn we bij dat gebied terechtgekomen, de Jalón vallei aan de Costa Blanca. Zij zijn zelf zo’n drie jaar geleden vanuit Rooi naar L’Alfàs del Pi in Spanje verhuisd. Waar ze inmiddels een vakantieverhuur hebben, “Casita me gusta”. Zo’n drie kwartier van de plek waar wij nu een huis gekocht hebben. We verbleven bij hen terwijl we aan het zoeken waren, ze voorzagen ons van goede adviezen en hebben ons geholpen met het vinden van een goede Nederlandse makelaar.” Zo zie je maar dat de Rooienaren elkaar graag blijven opzoeken. En hulp konden ze goed gebruiken, want er komt heel wat bij kijken zo te horen. Maar na veel huizen bezocht te hebben, vonden ze hun droomhuis, een prachtige villa in de vallei met een geweldig uitzicht, compleet ingericht en voorzien van een zwembad. William en Ancella zijn van plan om de onderverdieping zelf te gaan betrekken en het bovengedeelte te verhuren aan vakantiegangers. Dus wie weet komen er nog wel wat meer Rooienaren die kant op om er heerlijk te vertoeven. Ze zien het al helemaal voor zich. “William de buitendienst voor het onderhoud en ik het regelwerk in de binnendienst”, zegt Ancella lachend. “We vullen elkaar goed aan, want zonder elkaar kunnen we dit niet.

Afgelopen februari hebben we ons huis in de Margrietstraat te koop gezet, wat we in de gunstige tijd van nu in maart al kwijt waren.” Met een mooi bod in de huidige markt en de dalende huizenprijzen in Spanje, werd de aankoop van hun nieuwe huis er één die ze vooraf nooit hadden kunnen bedenken. Met de overeenkomst het huis in de Margrietstraat pas te hoeven verlaten als ze definitief zouden vertrekken, was het nu of nooit om deze stap te maken.

Dus aan de slag om alles te regelen, wat bij Ancella in goede handen was, want zo te horen doet ze dat het allerliefst. Een Spaans Burgerservicenummer was één van de eerste dingen die ze regelde. “Zonder dat nummer kun je in Spanje niets beginnen”, vertelt ze. “Ik maakte een afspraak bij de Spaanse ambassade in Amsterdam. Toen ik daar zat, dacht ik, ja nu gaan we het echt doen, onze droom werkelijkheid maken. De aanvraag duurde vier maanden, maar het zaadje was gepland, we hadden deze stap genomen, dus nu wilden we door. Het liefst zo snel mogelijk alles regelen.” Aan het Spaanse tempo zullen ze straks dan ook wel even moeten wennen, want op z’n tijd een siësta hoort er daar wel bij.

Inmiddels in een kamer vol dozen voeren we een gesprek waar het enthousiasme vanaf straalt. Dat ze niet kunnen wachten is duidelijk. Samen bepaald wat er mee kan en een internationaal verhuisbedrijf geregeld, komt 27 september, de definitieve verhuisdatum, steeds dichterbij. Dan gaat het echt gebeuren. Een enkele reis van een klein dorp naar de Spaanse vallei.

Het nieuwe adres: Carrer de la Drecera 42, 03727 Jalón, España.