Erry Dortmans
Erry Dortmans

Als fotograaf leer je kijken

Cultuur Kunst en Cultuur

Sint-Oedenrode - Als fotograaf leer je kijken, spelen met licht en donker of een beweging of emotie te “bevriezen”. Soms is het afzien door spiegeling of beslagen lenzen, maar het is vooral creatief omgaan met de omstandigheden die er zijn. Soms ga je compleet de mist in, maar daar leer je van.

Door: Caroline van der Linden

Erry Dortmans leerde kijken naar gewone mensen in alledaagse situaties, want portretfotografie is haar passie. Uitgebreid neemt ze de tijd met lampen of natuurlijk licht om iemand goed uit te lichten met oprechte interesse voor de mens. Want vertrouwen is belangrijk om een ontspannen gemoedstoestand te creëren. Ze let op specifieke gezichtstrekjes, lichaamshouding en omgeving. Geduld is daarbij belangrijk. Wachten op het juiste licht en zoeken naar een goede compositie.

Iedereen heeft een eigen verhaal, zo ook Erry, inmiddels 61 jaar, geboren in Milheeze en vanaf zesjarige leeftijd al met een fototoestel op pad. Vroeger moest er gewerkt en geld verdiend worden. Fotografie was destijds een opleiding voor de welgestelden. Dus geen denken aan dat ze dit ging doen. Ze ging de zorg in, heeft dit zo’n veertig jaar gedaan, ontmoette haar partner Sam en is zo’n acht jaar geleden in Nijnsel terecht gekomen. Vanuit haar hobby om met de camera om te gaan, werd ze besmet met het fotografievirus. De basis hiervoor werd gelegd door haar moeder, die haar op jonge leeftijd een fototoestel gaf. Een Kodak model met cassette, die je in en uit elkaar trok. Later volgde de camera met rolletje en zo’n twintig jaar geleden kocht ze haar eerste spiegelreflexcamera. Samen met haar moeder heeft ze heel wat uurtjes gefotografeerd en fotoalbums samengesteld. Aangezien haar moeder besmet was door hetzelfde virus, was het fototoestel het eerste wat in hun koffer zat, als ze op vakantie gingen.

Op haar 58ste vond Erry het tijd worden om echt voor haar passie te kiezen en startte puur op hobbybasis met de vakopleiding fotografie bij de Nederlandse Academie voor Beeldcreatie, waar zij oude Hollandse meesters om wilde zetten in foto’s. Volgens haar toenmalige docent een behoorlijke ambitieuze uitdaging. Dit ging dan ook echt niet zonder slag of stoot, maar ze struinde het Rijksmuseum af, op zoek naar de mooiste beelden en rondde haar opleiding af. Nu met haar diploma vakfotografie op zak, is het haar passie foto’s te creëren met een Middeleeuwse of Fine art uitstraling, met als favoriete afbeeldingen “Het melkmeisje” van Johannes Vermeer en “Het Joodse bruidje” van Rembrandt. Hoewel ze ook een hedendaags portret of een mooi stilleven niet uit de weg gaat. Maar voor haar geen bruidsreportages met de stress om overal op tijd te zijn en alle moeders en schoonmoeders er goed op te hebben staan. Haar ambitie is om in alle rust fotografisch sterke beelden vast te leggen en mensen te verbazen en te verrassen met haar uiteindelijke resultaat.

Lees woensdag verder in DeMooiRooiKrant