Geduld met Verkuijlen raakt op

Sint-Oedenrode / Meierijstad – De irritatie over de manier waarop Peter Verkuijlen (GemeenteBelang Meierijstad) oppositie voert bereikte donderdagavond tijdens de gemeenteraadsvergadering een climax. Na een storm van kritiek trok Verkuijlen uiteindelijk moties die hij had ingediend terug, onder toezegging dat hij die zou omzetten in zogeheten technische vragen, die ambtelijk kunnen worden afgedaan.

Wat is er aan de hand? Veel vragen die leven bij gemeenteraadsleden, kunnen buiten de gemeenteraad om via de griffie worden ingediend, en naderhand inclusief antwoorden op de raadsagenda worden gezet. Raadsleden weten dat, en kiezen daarmee voor de snelste weg. Zo niet Verkuijlen. Die verpakt zijn vragen in voorstellen (moties of amendementen) die hij op de raadsagenda plaatst. Dat is niet verboden, maar ook niet erg efficiënt en bovenal tijdrovend. Omdat Verkuijlen grossiert in moties en amendementen, duren vergaderingen aanzienlijk langer en moest menige vergadering al worden voortgezet op een andere dag. Ook donderdagavond scheelde het niet veel of de raadsvergadering zou maandag 31 januari moeten worden voortgezet. Er waren twaalf voorstellen ingediend waarvan vijf uitsluitend ondertekend door GBM. “Ik feliciteer de gemeenteraad met dit nieuwe record” smaalde Cees van Limpt (SP)

Hij maakte er nog een geintje van, veel raadsleden konden er niet om lachen. De irritatie was inmiddels zo hoog opgelopen, dat PvdA en D66 niet meer keken naar de inhoud van zijn moties, maar ze afwezen vanwege de manier waarop ze waren ingediend. Het was alweer SP, ditmaal Ruud Merks, die nuchter bleef. “Er is wel degelijk verschil tussen een technische vraag en een motie. Het college kan een motie naast zich neerleggen. En dan gebeurt er niks mee. Opgelost”.

Verkuijlen heeft zijn werkwijze wel eens in verband gebracht met zijn aversie tegen ambtenaren, maar in verkiezingstijd lijkt zijn focus verlegd naar kapen van het podium van zijn concurrenten. Donderdag noemde hij ook de kiezers als belanghebbenden voor zijn optreden. Voor sommige fracties was het extra wrang, dat Verkuijlen probeerde te scoren met hun initiatieven. Een motie voor een raadgevend referendum (D66) over windmolens, plus een motie voor uitsluiten van het adviesbureau over windmolens, omdat er mogelijk sprake was van belangenverstrengeling. Daarmee pronkte Verkuijlen met andermans veren; de fractie Hart had hierover namelijk vragen gesteld aan het college. Hart was wel zo netjes geweest om de naam van het adviesbureau niet openbaar te noemen. Verkuijlen deed dat wel, en kreeg daarmee een lawine van kritiek over zich heen.

Alles voor de kijkcijfers, al is het de vraag wat hier op deze manier van overblijft. Maar misschien is hier de visie van Angela de Jong wel van toepassing. “Stiekem is niks zo lekker als je als kijker doodergeren aan tv. ”