Afbeelding
Foto: Henri van Hoorn
ingezonden

Vereveningsfonds sociale woningbouw, een korte uitleg

Ingezonden Ingezonden

Sint-Oedenrode - Er bestaat een groot tekort aan sociale huurwoningen. Dat zijn huurwoningen met een huurprijs beneden de huursubsidiegrens (minder dan € 763,48). Voor aannemers en projectontwikkelaars met vaak grote grondposities, levert de bouw van sociale huurwoningen minder op dan (luxere) koopwoningen. Veel gemeenten hebben daarom volkomen terecht vastgesteld dat in bouwprojecten een minimum aantal sociale huurwoningen moet worden gerealiseerd. In Meierijstad is dat 25%. De bereidheid om die 25% sociale huurwoningen daadwerkelijk te bouwen is echter vaak minimaal.

Veel gemeenten denken dit probleem op te lossen met een zogenaamd vereveningsfonds sociale woningbouw. Gemakzuchtig vlijen is gemakkelijker dan eisen. Ook het bestuur van Meierijstad, gesteund door een groot deel van de gemeenteraad, werkt hier aan. Bouwt een projectontwikkelaar minder sociale huurwoningen, dan moet hij als boete, geld storten in het fonds. Bouwt hij meer sociale huurwoningen, dan krijgt hij subsidie uit dit fonds. In de huidige krappe woningmarkt zal dit tot gevolg hebben dat de prijs van nieuwe koopwoningen wordt verhoogd om deze boete te betalen. Kopers zullen dan voor een nieuwbouwwoning fors meer gaan betalen aan de aannemer of projectontwikkelaar. Die kan in de huidige woningmarkt deze boete immers gewoon doorberekenen. Wanneer diezelfde bouwer vervolgens sociale huurwoningen bouwt krijgt hij weer een bonus uit het vereveningsfonds, bovenop de gangbare prijs. 

De gemeente hoort niet aan de leiband van plaatselijke marktpartijen te lopen en mag meer bestuurskracht tonen. Dus gewoon de bestuurlijke poot stijf houden, wanneer een ontwikkelaar zich niet houdt aan de richtlijn van 25% sociale huurwoningen. In het voorgestane systeem van een vereveningsfonds dwingt de gemeente kopers van een nieuwbouwwoning om een fors bedrag extra te betalen. Uiteindelijk komt dit weer in de zak van de plaatselijke projectontwikkelaar of aannemer. Te overwegen is ook, om als gemeente zaken te doen met een groot landelijk werkend bouwbedrijf en zo voor eigen rekening een fors aantal sociale huurwoningen te (laten) ontwikkelen. De gemeente kan immers voor een zeer lage rente financieren en kan zelf grond daarvoor bestemmen. Exploitatie zou daarna kunnen worden uitbesteed aan professionals: woningcorporaties of particuliere partijen.

Peter Verkuijlen