Indrukwekkend concert met werk voor piano’s

Sint-Oedenrode - We hebben er, door noodgedwongen uitstel, zowat twee jaar moeten op wachten maar gelukkig kon het afgelopen zondag toch doorgaan. Je kon merken dat mensen ondertussen vertrouwd zijn met scannen van QR codes en betalen met pin. De belangstelling was groot voor Ten Holts werk ‘Schaduw noch prooi’, zeker doordat het uitgevoerd werd door -onze - beeldend kunstenaar Adri Frigge en door pianist Niek Duiven. Wat dit concert bijzonder sfeervol en inspirerend maakte was dat er een aantal werken van Adri te zien waren die ontstaan waren tijdens het instuderen van deze compositie.

Door: Mattie De Schepper

Zeventig minuten durende compositie 
Het werk zelf is als het ware een proces van ontdekken. De componist is in dit werk uiterst consequent en heeft zich volkomen verbonden met het muzikale materiaal. Het zoekt zich een weg. Het zoeken en gaan van die weg is waar dit werk in rust. In de partituur volgt de ene stem de andere getrouw op korte afstand. Korte motieven en melodische fragmenten ontwikkelen zich in gelaagdheid repetitief tot langere muzikale zinnen waarin beide spelers zich uiteindelijk even volledig uitspreken, soms elkaar versterkend, soms interpellerend en aandacht afdwingend. Hoe de compositie exact in elkaar steekt is voor de luisteraar niet echt belangrijk. De aangekondigde zeventig minuten bleken trouwens voorbij te vliegen.

Emoties en inleving bij vertolkers voelbaar bij publiek
Als deze muziek je eenmaal te pakken heeft is het een bijzonder, verslavend stuk waar je niet snel genoeg van krijgt. Er was voelbare energiestroom tussen vertolkers en publiek. Het spel van beide pianisten getuigde van heel veel inlevingsvermogen, vertrouwen in en ontvankelijkheid voor elkaar. Een hoofdknik of klein gebaar volstond om inzetten, legato of staccato en fraseringen aan te geven en met precisie uit te voeren. Ze slaagden erin om de spanning van begin tot eind wordt vast te houden en je als luisteraar regelmatig op het puntje van je stoel te doen zitten om je dan toch even later mee te voeren alsof je in een voortdenderende trein zit van waaruit het landschap zich aan je voorbijtrekt. Zo toefde ik in gedachten op de dijk –promenade- in Oostende waar een komen en gaan van wandelaars gedeeld werd door fietsers en steppers. Waar ‘scootmobielende’ oudjes en skaters elkaar genot dan wel irritatie gaven. Ik hoorde de golfslag, zag wonderlijke luchten en schittering op het water, hoorde meeuwen schreeuwen, ik zag en hoorde het spel van kinderen.

Grote waardering voor vertolking en voor geboden gelegenheid 
De staande ovatie, spontaan klinkende bravo’s en alle lovende woorden na afloop getuigden van grote waardering voor de indrukwekkende, knappe prestatie van beide pianisten bij wie ontlading en ontroering zichtbaar aanwezig was. Roois Kultuurkontakt werd terecht geprezen en bedankt voor dit ook educatief rijk en bijzonder ‘OpMaat’ concert. Met mij waren velen ook trots dit in Rooi te kunnen meemaken.