Dansen naar de pijpen van het Smitsorgel en Bayan

Sint-Oedenrode - Jack Evers en Ad de Jong, twee waarachtige topartiesten, gaven zaterdagmiddag op het Smitsorgel, het koororgel en de bayan (ofwel bajan: van oorsprong een Russisch instrument, dat lijkt op een accordeon) een wervelend, kleurrijk en afwisselend concert in de Martinuskerk. 

Door: Nol Ardts

Aan het einde van het concert werden de melancholische klanken, de grillige ritmes, de syncopen van de Argentijnse tango in een compositie van bajan-speler Ad de Jong, “Percal“, getransformeerd naar een ingetogen en expressieve, geïmproviseerde dans door het danspaar Panen en Van Heeswijk. Bij muziek en dans gaat het altijd om twee pijlers: bewegen en bewogen worden. Musici en dansers maakten dit ten volle waar. Door het gedegen, solide en virtuoze spel van Jack Evers en Ad de Jong raakten de talrijke luisteraars in vervoering en ontlokten zij door hun aanstekelijke muziek een spontaan applaus bij het publiek. Ze creëerden een sfeer, waarin je zou willen blijven hangen. Ook het danspaar slaagde er uitstekend in emotie en expressie uit te drukken door hun karaktervolle dans langs het middenpad van de Martinuskerk. 

Op het programma stonden werken uit de Barok ( 17de eeuw tot begin 18de eeuw ) en muziek uit de 19de en 20ste eeuw, die twee totaal verschillende werelden vertegenwoordigen. De westerse muziektraditie en de Zuid Amerikaanse muziektraditie. Een echo fantasie ( een geliefd onderwerp in vocale en instrumentale muziek) van Jan Pieterszoon Sweelinck, waar de echo te horen was in de bajan, vormde een perfect samenspel van beide musici. In de over-akoestische ruimte van de Martinuskerk kwam de bajan zeer goed tot zijn recht en was midden in de kerk goed te horen. Door de articulatie op het instrument werd de uitvoering transparant en duidelijk. Dat geldt zeker ook voor het orgelspel van Jack Evers. Zo was het ook een buitengewoon genot en plezier een tango van de Argentijnse componist Astor Piazzolla te horen op het Smitsorgel. Algehele indruk van deze toegankelijke muziek is de ondertoon van een verlangen naar een betere wereld; de melancholie is voelbaar. Debet aan dit gevoel, is de sociaal-maatschappelijke situatie aan het einde van de 19de eeuw, begin 20ste eeuw in Argentinië. 

Tot slot: een zeer geslaagd concert van twee topklasse musici en geweldige dansers. Vermeldenswaard is zeker ook de enthousiaste presentatrice mevrouw Antje de Jong, die de luisteraar nieuwsgierig maakte en ons voorzag van achtergrondinformatie. Zij wees het aandachtige publiek er bijvoorbeeld op dat in de compositie ‘Il Matrimono’ Floris van der Putt’s “De Hertog Jan” aangehaald wordt en dat het derde couplet daarvan over ons Rooi gaat. Én de vrouw van Jack Evers, Marja die haar man als bladomslaander en registrant terzijde stond! Compliment!