Nieuwe maar vertrouwde gezichten nemen praktijk over

Schijndel - De glazen van mijn bril zijn beslagen door mijn mondkapje. Ik wip hem naar het puntje van mijn neus en zie één dame in de wachtkamer van Fysiotherapie van Berkel. Naast de deur hangt een bel. Ik druk er op, want ik word verwacht door Mark Heijmans en Wilma Suurland van Fysiotherapie van Berkel. Ze nodigden me uit voor een kop koffie. Om iets te vieren? Er mag inderdaad een feestje gevierd worden. Mark en Wilma gaan de zaak per 1 maart overnemen. Daar zal je ze hebben. Twee vriendelijke gezichten komen al babbelend mijn kant op...

Door: Jeroen van de Sande

Even later zitten we op de bovenverdieping. De zon priemt pas een minuutje binnen door een zolderraampje en geeft een IT’er genoeg licht om de computer van Mark opnieuw in te richten. “Er komt aardig wat bij kijken”, zucht de therapeut. Het is een tevreden zucht, want hij geniet duidelijk van wat er gaande is. Ook Wilma is content. “Natuurlijk zijn we ontzettend blij en dankbaar dat we deze kans krijgen. We hebben hem meteen gegrepen. Het voelt voor ons eigenlijk heel logisch, omdat we hier al zo lang werken.” Mark is veertien jaar werkzaam in de praktijk, Wilma alweer zestien jaar. Of is het toch zeventien? Ze twijfelt. Samen volgen ze Frank Dekkers op, die op zijn beurt de zaak van Bart en Yvette van Berkel enkele jaren geleden overnam. Frank wilde het graag intern oplossen en dat is gelukt met de overdracht aan het nieuwe koppel. “We hebben er al eens eerder over nagedacht”, schetst Mark, “maar nu komt het voor ons allebei beter uit. We hebben kinderen en dat is thuis nu op orde.”

Er komt een kindje bij, als ze de zaak zo mogen beschouwen. Dat betekent nog meer tijd en energie vrijmaken om het te doen slagen. Of staan ze niet meer in de behandelkamer straks? “Oh jawel!” roepen ze allebei. De ogen worden groot en verraden dat ze hun passie niet links laten liggen om het bedrijf te runnen. “Die vraag kregen we al gesteld. ‘Zien we je nog wel?’ Het antwoord is ja. Onze cliënten gaan niets merken. Wij blijven gewoon behandelen”, stelt Wilma gerust. Wilma en Mark zijn behalve fysiotherapeut ook manueel therapeut. Naast hen zijn er nog vijf therapeuten. Samen bemannen ze vier behandelruimtes en een fitness- en sportgedeelte. Buiten sporten bieden ze ook aan. Het team is al een tijdje ingelicht en de nieuwe eigenaren hebben met iedereen een gesprek gevoerd. Wilma: “Ze hebben allemaal hun zegje mogen doen en het geeft ons goede inzichten. Waar staat iedereen? Wat willen ze? Daar kunnen we nu samen op inspelen.” Soms betekent het dat iemand een nieuw specialisme wil. Dat klinkt Mark als muziek in de oren. “We hoeven niet per se de breedte in, maar specialisaties vinden we belangrijk. Dan heb ik het over nek, schouder, rug en longen. Daar hoort inmiddels Covid bij. We willen iedere specialisatie dubbel bezet hebben. Dat is nu bijna het geval”, verklaart Mark, die erg blij is met het team. “Ze zijn knettergoed en autonoom. Het team draait als een trein.”

Op het oog verandert er dus niets. Alleen achter de schermen vinden aanpassingen plaats. Of toch..? Die shirtjes zien er wel heel nieuw uit. “Oh ja, haha. Die zijn inderdaad nieuw, met het herkenbare logo op de borst. Mooi he?!” steekt Mark de borst vooruit. Ik bevestig zijn vraag en prijs de herkenbaarheid. Wanneer ik weer naar buiten loop, komt de volgende cliënt binnen. Hij krijgt ook weer twee brede glimlachen toegeworpen. Mensen komen voor kwaliteit, maar een goede glimlach is minstens zo belangrijk.