Afbeelding
Foto: Wim Giebels

Alexander Bekkers bakt het liefst tot zijn zeventigste door

Zakelijk Zakelijk

Sint-Oedenrode - Dagelijks vers brood en banket. Het klinkt zo vanzelfsprekend. Onze bakkers staan er voor dag en dauw voor op. Vol liefde en passie gaan zij ’s morgens vroeg aan de slag met eerlijke en pure grondstoffen om er iets bijzonders van te maken. De ondernemer Alexander Bekkers (46) is één van die bakkers en een rasechte bakkerstelg. Zijn overgrootvader legde in 1928 in Nijnsel de grondslag voor een bloeiend brood- en banketbedrijf. Friedje Bekkers, een klein manneke met een vooruitziende blik, startte naast zijn kruidenierswinkel en café, met broodbakken. Wit en bruin. Grootvader Pieter Bekkers zette het voort met de goede naam die zijn vooruitstrevende vader opbouwde.

Door: Caroline van der Linden

Met speculaas, beschuit, peperkoek en rond sinterklaastijd chocoladeletters en suikerwerkfiguren, vulde hij het assortiment aan. Opvolger Frie Bekkers hielp als schooljongen al in de bakkerij. Toen hij het roer overnam schoof hij de overbodige ballast; kruidenierswaren en cafézaken opzij en besloot als warme bakker zijn brood te verdienen. Want ook door zijn aderen stroomde het ondernemersbloed.

De bakkerij onderging een rigoureuze verbouwing. Modernisering maakte de weg vrij voor speciale broodsoorten, taarten en banket. Als fijnproever was Frie steeds op zoek naar nieuwe recepten en als afstammeling van zijn voorvaderen kreeg alleen de allerbeste kwaliteit een voldoende. Helaas is Frie in september 2002 op 59 jarige leeftijd overleden, een groot verlies.

Na het overlijden van zijn vader, nam Alexander Bekkers op 28-jarige leeftijd de verantwoordelijke taak van hem over. “In het begin dacht ik weleens bij het opruimen, wat zal ik doen? Ons pap zou het bewaren, ik vind het rommel. Ik gooide het dan toch maar weg, maar dacht er wel net iets langer over na. Ook wanneer ik een grote aanschaf moest doen, zoals een nieuwe oven. Normaal zou ik vragen: “Hé pap, hoe zullen we dat doen?” Door zijn overlijden werd ik snel volwassen en moesten er nou eenmaal beslissingen gemaakt worden. Die werden dan ook gemaakt.”

Af en toe denkt hij nog weleens terug aan de tijd dat hij samen met zijn vader in de bakkerij stond. “Met kerst gingen we de hele nacht door en maakten we puddingen voor bestellingen van klanten en voor het personeel als kerstpakket. Schalen vol met bavarois en slagroom. Dat was super. Ik zoek even tussen de papieren op mijn bureau”, zegt Alexander. “Ons mam komt namelijk af en toe langs en dan heeft ze weer wat leuke foto’s bij”. En al snel komen ze tevoorschijn. “Dit herken je vast nog wel”, zegt hij. En hij laat een prachtige foto van zijn vader zien, waarbij hij druk bezig is met brood bakken, samen met de aankomende communicanten. “Ik heb altijd goed met m’n vader kunnen werken. Hoewel hij af en toe behoorlijk streng kon zijn. Maar door hem heb ik wel de kneepjes van het vak geleerd en heb ik bereikt waar ik nu sta.”

De instap in de bakkerswereld van zijn familie was voor Alexander in zijn jeugdjaren echt niet direct een voldongen feit. “Op veertienjarige leeftijd wilde ik het liefst iets met auto’s gaan doen. Ik was altijd aan het crossen en het sleutelen”, vertelt hij. “Na een dag in de bakkerij, lekker even een uurtje brommer rijden en met m’n vrienden naar ’t Pek. Ik hield toen al van actie en snelheid, zoals ik nu nog steeds graag of de ski’s sta, met een speedboot over het water ga of op de motor spring. Ik weet nog goed dat ik met vuile handen op de bakkersschool kwam en dat de leraar zei: “Wat heb je nou toch gedaan?”

Maar met inmiddels een team van zo’n 125 mensen, waarvan 30 brood- en banketbakkers die elke nacht zorgen voor verse en heerlijke producten, plus de zorg voor de filialen, is hij dus toch in het bakkersvak beland en is er altijd veel bedrijvigheid. En daar houdt deze bakker wel van. Hij geniet van het contact met de mensen en is graag gezien bij zijn werknemers. Op tijd een compliment voor een mooi gemaakt product of goed verlopen dienstverlening, schroomt hij dan ook niet. “Ik hecht er veel waarde aan dat mijn mensen zich prettig voelen op hun werkplek. Werken in een licht, schoon, hip en goed aangekleed gebouw met mooi passende uniforme kleding, zorgt voor uitstraling en teamgevoel. Ik laat mijn mensen ook niet structureel overuren draaien, want dat houdt niemand vol. Ik wil ze graag lange tijd behouden en dan moet je ook goed voor ze zorgen.  

Wanneer ik ’s morgens om half vijf opsta, ben ik altijd wat onrustig en ga ik zo snel mogelijk naar mijn werk. Van vijf tot negen rijd ik mijn route langs de winkels en bekijk ik of alles naar wens verloopt. Soms gaat er ook weleens iets mis hoor. “Toen ik pas langs het kanaal reed en plotseling op de rem moest voor een voorganger, ging die prachtige grote taart, in mijn wagen aan het schuiven en dan kun je wel raden hoe dat eruit ziet. Maar goed, dat lossen we dan gewoon weer op. Binnen een uur was er dan ook weer een nieuwe. Terug op de vestiging in Veghel ben ik van negen tot twee aan het bakken, stuur ik de mensen aan en heb ik telefonisch contact waar nodig. Van twee tot half zeven ben ik op kantoor, voer de orders in en maak offertes. Ik ben geen kantoorman, daarvoor ben ik wat te snel afgeleid”, lacht Alexander. “Maar goed, echt vervelend vind ik het gelukkig niet, maar in de basis ligt mijn hart bij het bakken. Om zeven uur ben ik thuis, dat zijn mijn kinderen ook gewend. Als ik ooit wat eerder ben zeggen ze verbaasd: “Pap, ben jij dat?” En als ik thuis ben, ben ik ook klaar. Ik log ’s avonds niet meer in, dan laat ik het werk even los. Mijn winkels gaan ook niet op zondag open. Het is niet mijn doel om altijd aan het werk te zijn.”

“Ik heb nu een mooie bedrijvige werkweek en gelukkig hoef ik het niet alleen te doen. Mijn werknemers Jitske en Janny sturen samen met mijn vrouw Karin de winkels aan. Zij sturen de dames aan en ik de heren. Dat is een mooie taakverdeling”, lacht Alexander. Karin doet daarnaast de financiële administratie, ik maak de facturen en zij voert ze in. Ook regelt ze alles rondom onze kinderen Lex en Anouk en ook zij helpen af en toe een handje mee. Karin is mijn steun en toeverlaat. We werken veel samen, wat prima gaat. Dat je er samen voor gaat, is erg belangrijk als je een bedrijf goed wil runnen.”

Alexander maakt zelf voornamelijk brood en doet minder met banket. Hij begint met bloem (voor wit brood) of meel (voor brood met vezels) en de desems. Dan volgt het rijsproces met bewerkingen tussendoor voor een goede deegstructuur en uiteindelijk een luchtig brood. Er zijn veel verschillende soorten deeg, dus ook veel verschillende processen. Voordat de na-rijs begint, komen er zo nodig nog allerlei decoraties op. Tot slot wordt het brood gebakken en verpakt. “Het geeft mij nog steeds elke keer voldoening als ik van een beetje bloem, boter en water iets moois kan maken. Als het dan ook nog lekker ruikt en ik krijg te horen dat het goed smaakt, dan weet ik waar ik het voor doe. Dat maakt dit vak zo leuk.

En af en toe krijgen we weleens een bijzonder bezoek, zo was gisteren nog Janny van der Heijden bij ons, om een filmopname te maken voor het programma “24 Kitchen”. Weet je wel, die dame van “Heel Holland Bakt”. Het was een gezellige boel. Mijn mensen in de bakkerij deden enthousiast mee. Wanneer we ooit benaderd worden voor een programma, nemen we graag deel, je weet maar nooit wat er van komt en ik houd wel van wat gezelligheid in ons bedrijf. Vooral jezelf openstellen voor nieuwe dingen, niet denken in problemen, is mijn motto om plezier te houden in het werk.”

Naast deze leuke kant van mijn werk, is de hoofdzaak natuurlijk, het leveren van kwaliteit. Mijn doel is dat klanten tevreden zijn met hun product. Het verschil met een supermarkt is dat we kwalitatief goede grondstoffen inkopen, we kopen duurdere tarwesoorten in en hebben een lang rijsproces. Daar onderscheiden we ons mee. Maar zonder al te technisch te worden, is het grootste verschil dus ook tijd. Supermarkten zonder eigen bakkerijafdeling, kopen hun producten bij industriële bakkerijen, die al in de vroege namiddag beginnen met produceren voor de volgende dag. Koop je daar je brood, is dit toch al direct een uurtje of vijftien geleden gebakken, terwijl het brood bij de ambachtelijke bakker slechts enkele uren voordien gebakken is. Als mensen bij ons brood kopen, moet het vanuit hun eigen diepvries nog gewoon lekker zijn. Dat is ook waar ik graag mee bezig ben, met smaak en kwaliteit.”

Alexanders eigen favorieten zijn de ijs- en monchoutaart, maar ook een worstenbroodje, krentenbol of stol gaan er bij hem wel in. “En loop ik langs de puddingbroodjes, kan dat ook gevaarlijk zijn. Ik ben zelf meer van het zoete dan het hartige, dus voor de lijn is het maar goed dat ik me op de broodafdeling richt”, zegt Alexander lachend.

Zijn inspiratie om tot nieuwe dingen te komen, krijgt hij door het gewoon uit te proberen, maar ook door ideeën via Instagram of Facebook. Daarnaast heeft hij al zestien jaar contact met een gezellige groep bakkers, waar hij jaarlijks een mooie reis mee maakt. Van Uganda, New York, Wenen, Noorwegen tot aan Guatemala hebben ze samen gezien. “In Guatemala had ik de opdracht de markt op te gaan, streekproducten te kopen en met de Ugandezen brood te bakken. Ik stond daar samen met hen Zeeuwse bolussen te maken. Dat vonden ze geweldig, alle ingrediënten hadden ze zelf, maar met dit product waren ze niet bekend. Het is ontzettend leuk om op deze manier met je bakkersvak bezig te zijn. Eén keer per jaar gaan we internationaal en drie keer per jaar in Nederland, van supermarkten tot aan ’t Huis van de Toekomst. Altijd op zoek naar de bakkunsten, gebruiken en nieuwe dingen, om hiervan weer ideeën toe te passen in onze eigen producten. Een ontzettend leuke manier om bij te blijven en levenslange vriendschappen zijn hier zeker door ontstaan.”

Mede door zijn bezoeken aan de armere streken, is Alexander zich als bakker ook bewust van onnodige verspilling van producten. “We hebben één winkel waar we ons brood verkopen, dat we over hebben gehouden van een dag daarvoor. Dit zijn per winkel zo’n zes tot zeven kratten en dan met veertien winkels, is dat dus heel wat. Verder gaat alles naar de boeren en de voedselbank. We gooien dus niets weg.

Er is altijd wel iemand die ik blij kan maken en zolang ik nog iedere dag met veel plezier naar mijn werk ga en gezond mag blijven, hoop ik tot mijn zeventigste mee te kunnen helpen in de bakkerij”, laat Alexander weten. En zullen wij dus nog lang kunnen genieten van zijn ambachtelijke brood, smaakvolle bavarois, chocolade en overheerlijke worstenbroodjes.

Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding