Alexander aan het sjouwen, zoals altijd.
Alexander aan het sjouwen, zoals altijd. Foto: Wim Giebels

Alexander Bekkers bakt het liefst tot zijn zeventigste door

Zakelijk Zakelijk

Sint-Oedenrode - Dagelijks vers brood en banket. Het klinkt zo vanzelfsprekend. Onze bakkers staan er voor dag en dauw voor op. Vol liefde en passie gaan zij ’s morgens vroeg aan de slag met eerlijke en pure grondstoffen om er iets bijzonders van te maken. De ondernemer Alexander Bekkers (46) is één van die bakkers en een rasechte bakkerstelg. Zijn overgrootvader legde in 1928 in Nijnsel de grondslag voor een bloeiend brood- en banketbedrijf. Friedje Bekkers, een klein manneke met een vooruitziende blik, startte naast zijn kruidenierswinkel en café, met broodbakken. Wit en bruin. Grootvader Pieter Bekkers zette het voort met de goede naam die zijn vooruitstrevende vader opbouwde.

Door: Caroline van der Linden

Met speculaas, beschuit, peperkoek en rond sinterklaastijd chocoladeletters en suikerwerkfiguren, vulde hij het assortiment aan. Opvolger Frie Bekkers hielp als schooljongen al in de bakkerij. Toen hij het roer overnam schoof hij de overbodige ballast; kruidenierswaren en cafézaken opzij en besloot als warme bakker zijn brood te verdienen. Want ook door zijn aderen stroomde het ondernemersbloed.

De bakkerij onderging een rigoureuze verbouwing. Modernisering maakte de weg vrij voor speciale broodsoorten, taarten en banket. Als fijnproever was Frie steeds op zoek naar nieuwe recepten en als afstammeling van zijn voorvaderen kreeg alleen de allerbeste kwaliteit een voldoende. Helaas is Frie in september 2002 op 59 jarige leeftijd overleden, een groot verlies.

Na het overlijden van zijn vader, nam Alexander Bekkers op 28-jarige leeftijd de verantwoordelijke taak van hem over. “In het begin dacht ik weleens bij het opruimen, wat zal ik doen? Ons pap zou het bewaren, ik vind het rommel. Ik gooide het dan toch maar weg, maar dacht er wel net iets langer over na. Ook wanneer ik een grote aanschaf moest doen, zoals een nieuwe oven. Normaal zou ik vragen: “Hé pap, hoe zullen we dat doen?” Door zijn overlijden werd ik snel volwassen en moesten er nou eenmaal beslissingen gemaakt worden. Die werden dan ook gemaakt.”

Lees woensdag het complete verhaal in DeMooiRooiKrant. Komend weekend komt dit hele verhaal ook nog online!