Bosuil, luie domme hypergespecialiseerde muizenvanger

Sint-Oedenrode - Een prachtige vogel, de bosuil, latijnse naam strix aluco. Slapend op de foto gezet door vogelfotograaf Jan Ebben. Uilen lijken uitzonderlijk luie beesten. Je ziet ze zelden en als je er toevallig een ziet, slaapt ie vrijwel altijd. Logisch, het is een nachtvogel. De bosuilmannetjes laten zich wel duidelijk horen. Oe-hoe-hoe-hoeee: “Ik ben hier hèt mannetje, dit is mijn territorium”! Oe-hoe-hoe-hoeee: Zijn vrouwtje moet weten waar hij uithangt. Bosuilen zijn namelijk monogaam, schrijven biologen. Een koppel blijft bij elkaar “tot de dood hen scheidt”. Of dat ook werkelijk zo is zien we niet, bosuilen zijn alleen ’s-nachts actief. 

De vrouwtjes maken niet zo’n uilachtig geluid. Zoiets als kiu-wiek. Op Google zijn deze geluiden gemakkelijk te vinden. Luister er eerst naar en ga in deze donkere tijd op een stille avond naar buiten. Ergens waar geen verkeerslawaai is. Binnen een kwartier hoort u ze. In en om Rooi zitten meerdere koppels. Bosuilen zijn niet echt zeldzaam, in Nederland naar schatting minstens 5000 paren. Ze komen eigenlijk overal voor in Europa en Rusland tot ver in Siberië, als er maar bomen zijn. Bosuilen zijn niet kieskeurig. Ze broeden in holle bomen, maar ook in oude kraaiennesten. Ze leggen 1 tot 6 eieren en broeden daar een maand op. Zoals bij alle uilen begint het broeden meteen na het leggen van het eerste ei. De jongen komen niet tegelijk uit en verschillen van grootte. De grootste eet eerst en het meest. Wat over is , is voor de volgende. Het aantal jongen dat volwassen wordt hangt zo af van het voedselaanbod. Is er weinig te eten, dan zullen de jongsten het niet redden. De broedtijd varieert van februari tot juni. Bij late broedsels zijn de dagen lang en de nachten kort. Noodgedwongen jagen ze dan ook overdag om hun kroost te voeden. Voornamelijk met muizen, maar onze bosuil is ook niet vies van een mol, rat, vogeltje, kikker of een eekhoorn. 

Lees woensdag verder in DMRK