Iets kunnen betekenen voor mens en dier

Sint-Oedenrode - Veearts Peter van Asseldonk, ook wel landbouwhuisdierenarts genoemd, rijdt voor zijn werk door Rooi en omgeving, van koeienboer naar schapenhouder, van varkens naar geiten naar alpaca’s. De ene keer om een koe te helpen met kalven, een ander moment om advies uit te brengen met betrekking tot de huisvesting, maar hij is er ook wanneer er moeilijke keuzes worden gemaakt over leven en dood. 

Door: Caroline van der Linden

Peter (49) is opgegroeid op een gemengd boerenbedrijf met koeien en varkens en van jongs af aan al gek op dieren. Met name bij de koeien was hij vaak te vinden. Op zevenjarige leeftijd zag hij de jonge dierenarts Geuko Toxopeus al op hun erf verschijnen en was direct zo gefascineerd door zijn werk, dat het voor hem vast stond. Dit was wat hij later ook wilde gaan doen. Tijdens een reünie van de lagere school liet zijn toenmalige juf de briefjes zien, waar op tienjarige leeftijd ieder kind uit de klas, opgeschreven had wat hij of zij later wilde worden. Peter had dit als enige ook echt tot uitvoering gebracht. Van het Zwijsen College wilde hij doelgericht naar de Universiteit in Utrecht om Diergeneeskunde te gaan studeren. Dit bleek echter niet zo vanzelfsprekend als gehoopt, want een strenge loting ging er aan vooraf, waarbij maar enkele van de vele aanmeldingen een plekje konden bemachtigen. Na vier jaar op een rij te zijn uitgeloot, bleek de aanhouder toch te winnen, want terwijl het schooljaar al was gestart, kreeg hij alsnog het bericht te mogen komen. “Het mooiste moment van mijn leven”, laat hij weten. Toen hij eind 2000 zijn studie bijna had afgerond, stopten er twee dierenartsen in de Rooise praktijk. Peter was er bekend door stages en verschillenden van hen kenden het gezin waar hij in opgegroeid was, omdat ze als dierenarts al bij hem thuis kwamen. De toezegging dat hij er met een afgeronde studie direct aan de slag kon, had hij al snel binnen. Geuko Toxopeus werd zijn baas. Het werk was toen nog breed. Naast alle landbouwdieren, behoorden meerdere dieren tot zijn werkveld, huisdieren en paarden voornamelijk tijdens nacht- en weekenddiensten.

De praktijk maakte een constante groei door en zo’n vijftien jaar geleden werd er een scheiding in diersoorten gemaakt, waardoor dierenartsen verder gespecialiseerd waren. Ook in de diensten was er vanaf dat moment altijd een landbouwhuisdierenarts, een paardenarts en een gezelschapsdierenarts beschikbaar. In 2010 nam Peter de plek van Joop ten Hove over in een maatschap van zeven personen.

Met inmiddels een groot team, van dierenartsassistenten, laboranten, veeartsen, artsen voor gezelschapsdieren, praktijk ondersteunend personeel en daarnaast nog artsen specifiek voor de paarden, vormen zij samen een stevig expertiseteam in Dierenartsenpraktijk de Meierij.

Lees woensdag verder in DeMooiRooiKrant