Mark en zijn kinderen.
Mark en zijn kinderen.

Hoe een flierefluiter piloot werd...

Human Interest Human interest

Sint-Oedenrode - In september staat traditiegetrouw de 50-jarigen reünie op de agenda. In welke hoedanigheid dat precies doorgaat, zullen we snel weten. Wat zeker is, is dat de ene na de andere uit die periode vijftig wordt. Onder hen Mark Evers. Hij is al enige tijd niet meer woonachtig in Sint-Oedenrode. Waarom haalt hij dan DeMooiRooiKrant? Omdat hij als oud-Rooienaar een leven leidt dat omschreven kan worden als uitdagend en bijzonder. We legden contact over het kanaal met ‘onze kleine’.

Dat was vroeger de bijnaam van Mark toen hij in de wijk Eerschot woonde met vader, moeder en twee oudere broers. Mark ging er naar de Antoniusschool. Vader werkte bij Nolte in Eindhoven en moeder gaf avondlessen in het maken van kleding en andere creatieve zaken. Een Brabants modelgezin dus, dat genoot van het leven in het ‘Rooise’. 

Wat herinner je het meeste van de basisschool?
“Wat ik me het meeste herinner van mijn tijd op de basisschool is dat ik niet de braafste was. Tijdens speeltijd werd ik regelmatig uit een boom gehaald die ik beklommen had en tijdens lessen zat ik vaak gezellig naar buiten te kijken of iets te tekenen. Opletten was niet mijn sterke kant! Regelmatig werd de borstel om het bord uit te vegen naar me toegegooid door de meester. Mijn rapporten waren van uienpapier gemaakt. Ieder jaar opmerkingen van ‘Mark kan veel meer doen’ of ‘Mark moet beter opletten.’ Vaak zat ik achter in de klas een vogel of een Disney-karakter te tekenen. Dat is eigenlijk zo gebleven toen ik naar de mavo ging in Veghel en daar jaar drie gezellig over mocht doen.”

Wat deed je buiten de school om?
“Mijn sporten waren zwemmen, waterpolo en Jui-Jitsu. Ik lag zo’n beetje iedere dag in het zwembad of stond in de Dojo. Voor studeren had ik geen tijd voor natuurlijk met al dat sporten... Daarbij werkte ik in de Gouden Leeuw op zaterdag en zondag en soms ook op woensdagavond als ober.”

Welke studie ben je gaan volgen?
“Na de Mavo ben ik in Boxtel Voedsel Technology gaan studeren, maar na een jaar had ik daar ook weer genoeg van. Het jaar daarop ben ik na zes maanden met Microbiologie gestopt en ben ik op advies van mijn moeder in militaire dienst gegaan, in de Luchtmacht. Ik had geen flauw idee wat ik wilde doen. Ik zat in de Luchtmacht Bewaking op Volkel. Daar heb ik in die tijd voor de Luchtmacht gezwommen en we gingen dan vaak competities zwemmen tegen de Landmacht en de Marine. Tijdens een van de uitjes werden we door een Fokker 27 naar Groningen gevlogen en ik mocht in de cockpit zitten. Na de vlucht wist ik wat ik wilde. Ik wilde piloot worden!”

Lees woensdag verder in DeMooiRooiKrant