Bas van Turnhout: “Het was ons gegund”

Sint-Oedenrode - De meeste startups verlopen volgens het geijkte boekje: afgestudeerd, alleen of samen met studiematen iets beginnen in je vakgebied, netwerken, vanuit je studentenkamer, thuis of een low budget starterslocatie proberen een plaatsje op de ‘markt’ te verwerven. De manier waarop Bas en Anja van Turnhout hun MooiRooi concept van de grond hebben gekregen, past echter bij geen enkel cliché. Integendeel. 

Het stel
Met zijn rijzige gestalte, gelikte coiffure, strak in het pak, markante bril, opvallende schoenen, gevleugelde snor en Zappa-sikje hoeft Bas niet eens zijn toepasselijke ‘Basstem’ op te zetten om als bekende Rooienaar op te vallen. “Hij is het zélf!” liet een huisgenoot zich eens ontvallen toen Bas ergens aanbelde voor een gesprekje over de krant. Bas haast zich wel om erbij te zeggen dat hij het voorval noemt als anekdote, en niets te maken heeft met zijn ego. En wie Bas niet alleen kent ‘van de straat’, kent ook zijn onbetwist artistieke kwaliteiten: als maker van fraaie vrouwentorso’s, schilderijen, objecten van de woekerende bamboe van de buurvrouw, tot interieurdesigner én vormgever en niet te vergeten muzikant. Verder noemt hij als zijn sterke kanten commercieel en organisatorisch. Gevraagd naar zijn minder sterke kanten, wordt het even stil. Op de plaagvraag aan Bas of hij zonder Anja de krant ook tot zo’n succes had kunnen maken antwoordt Anja, diplomatiek. “Het is wél de club die de krant maakt. We maken succes samen.”

De website 
Waar vrijwel elke krant is gestart als papieren medium en vervolgens uitgebreid met een webversie, deed Bas het precies andersom. Van huis uit had hij het vak ook niet meegekregen. Sterker nog. “Met taal heb ik niet zoveel, ja ik kan mijn eigen naam schrijven haha, maar typen moest ik eerst ook nog leren” en toetst demonstratief met twee wijsvingers op tafel. Wat Bas, die voorheen werkte in de interieurbranche, bezielde om deze - op het eerste gezicht compleet onlogische – stap te maken? “Rond 1998 had ik mijn eerste computer gekocht, maar ergerde me al snel groen en geel aan de vuilnisbak die internet toen was. De meeste websites, als je ze al kon vinden, waren net de handtas van een vrouw: té veel vakjes, en ongeordend. ‘Dát moet beter kunnen’ dacht ik en ontwierp een website waarop Rooise ondernemers, burgers, verenigingen en toeristen bijeen werden gebracht: Mooirooi.nl. Directe informatie over al die doelgroepen, bedrijven en onderwerpen, ‘portal’ naar andere media met informatie daarover, en dat nog eens aangevuld met nieuwtjes, wetenswaardigheden en tips. Kortom, alles wat je over Sint-Oedenrode zou willen weten of je spontaan mee wilt laten verrassen.” Om het een schot in de roos te noemen, is misschien nog voorzichtig uitgedrukt. Binnen de kortste keren schoot de bezoekersteller naar circa 10.000 per maand, en stonden initiatiefnemers uit ruim tien andere gemeentes in de rij om franchisenemer te worden van het Mooi-concept. Bas: “Zelfs iemand uit Israël wilde alles weten van ons concept.” Inmiddels is het aantal pageviews uitgegroeid tot een duizelingwekkende drie miljoen per jaar, een aantal dat ze zelf nog steeds amper kunnen geloven. Er gaat geen lift naar succes, we moeten zelf de trap op.

De krant
In de vele contacten die Bas in zijn netwerk had en verder uitbouwde, kreeg hij wel eens de tip “Bas, beginde gíj dan een krant!”. Het begon te borrelen en de kiem was gelegd. “De eerste stap was, om ervoor te zorgen dat de drie belangrijkste plaatsen bezet waren: verkoop, redactie en administratie” kijkt hij terug. Dat eerste deed hij zelf, voor dat tweede had hij al wat contacten vanuit zijn website en solliciteerde Jeroen van de Sande, die daarop werd aangenomen als redactioneel directeur. Voor de administratie plus een heleboel verbindende taken kon Bas geen betere treffen dan zijn ‘eigen’ Anja, die op dat moment ruime ervaring had in de drukkerij van de Midden-Brabant, een krant met historische, stevige wortels in de Rooise samenleving, plus een ijzersterk redactioneel team, en daarmee het feitelijk monopolie leek te hebben. Een weekblad dat al eerder een concurrent in het stof had doen bijten. Het leek onbegonnen werk. Niemand had dan ook durven bevroeden dat drieënhalf jaar na de start van DeMooiRooiKrant precies het omgekeerde gebeurde: de Midden-Brabant kon het niet bolwerken tegen de nieuwe concurrent. “Ik had ze nog aangeboden om samen te werken, om te beginnen met de website, maar daar hadden ze mij niet voor nodig zeiden ze. Ik voelde me gewoon niet serieus genomen. ‘Dan begin ik zelf wel een krant’ heb ik ze meegegeven. En mijn beloftes kom ik altijd na”. Maar wat is dan het geheim van die lokale revolutie in de kranten-business? “Het was ons gegund” zeggen Bas en Anja in koor. Meer woorden maken ze er niet aan vuil.

Op 10 mei 2010 werd DeMooiRooiKrant ingeschreven bij de Kamer van Koophandel, in augustus van dat jaar viel de eerste editie in alle Rooise brievenbussen. De ontwikkelingen volgden elkaar in hoog tempo op: kleurenfoto’s, een betere drukker, een beter aansprekend lettertype, een steeds betere symbiose tussen website en krant, en als kers op de taart de gunning van de gemeenteberichten, waarmee DeMooiRooiKrant het stokje overnam van de concurrent. In de tien jaar van hun bestaan heeft het team enorm veel meegemaakt. Vooral leuke dingen. Een anekdote? Die hebben ze volop, maar de eer gaat toch naar de wat oudere dame die het pas geopende kantoor op het vorige adres binnenstapte, en spontaan aan een bureau ging zitten, handtasje op schoot. “Ehhh mevrouw, had u met iemand van ons een afspraak?” vroeg Bas. “Nee. Ik wil naar Berlijn” was het vastberaden antwoord. Het muntje viel niet meteen bij de dame, wél bij Bas. Ze had zich een deur vergist, dacht dat ze was binnengelopen bij Vakantie-Expert. “Ik besloot het spelletje mee te spelen en zei met een stalen gezicht ‘Berlijn? Nee mevrouw, Duitsland doen wij niet meer!’”. Anja: “Mevrouw verbaasd, Bas liep op haar af en nam haar in de arm. ‘Kom vrouwke, gaat u maar even mee’ en troonde haar mee naar de buren.” Het ‘vrouwke’ kon hartelijk lachen om haar vergissing, Bas en Anja niet minder.

“Natuurlijk hebben we ook tegenslagen gehad” relativeert Bas het succesverhaal. “We wisten bijvoorbeeld niet met wie we in zee gingen als iemand uit een andere gemeente franchisenemer wilde worden van het Mooi-concept. Zo kon het gebeuren dat een van hen in zijn dorp een slechte naam had, waardoor de ‘Mooi-poot’ niet alleen bij voorbaat kansloos was, maar we daar ook een boel gedoe mee kregen.” De meest recente tegenslag is natuurlijk de pandemie, waardoor veel adverteerders naar de overlevingsstand hebben moeten omschakelen en hun advertenties voor onbepaalde tijd hebben opgeschort. “Maar we laten ons niet kisten. Gelukkig heeft de gemeente zich keurig gehouden aan hun belofte om het verlies van een deel van de advertentieruimte te compenseren, en ons initiatief om naast onze gratis krant een betaald MooiRooi plus pakket uit te brengen krijgt ook steeds meer draagvlak. We zitten inmiddels al boven de 300 MooiRooi Plus-leden” besluit Bas.