100-jarige Ronny Huninck-Stokvis: ‘Ik geef het leven een 9.’

Sint-Oedenrode - Rotterdamse Ronny Huninck-Stokvis, al bijna tachtig jaar inwoonster van Rooi, haar ‘place to be’, wordt 4 april 100 jaar! Veel Rooienaren kennen haar vooral uit de tijd dat zij met haar man Aad aan de Boskantseweg het confectieatelier ‘Klipfisk’ runde, waar in de hoogtijjaren tussen 40 en 50 Rooienaren werk vonden of kledingstoffen konden kopen. Maar ook door haar verblijf sinds 2003 in ‘Odendael’ en door haar frequente charmante verschijning met haar roze rollator in het centrum van Rooi hebben velen kennis en herinneringen aan haar. Ter gelegenheid van het bereiken van dit jubileumjaar spraken wij uitgebreid met haar. Over haar gevoel, over verleden en heden, over haar visie op het leven en we keken met de 100-jarige vooruit. In twee afleveringen gingen wij met haar na wat wij van een nog steeds vitale 100-jarige kunnen leren. Deze week aflevering 1.

Door: Jan & Wenny van der Heyden

PASPOORT Catharina Elizabeth Huninck-Stokvis

Geboren:
4 april 1920 in Rotterdam.

Opleiding:
ULO, Rotterdam
Modevakschool, Rotterdam

Loopbaan:
Trouwt in 1940 op 20-jarige leeftijd tussen de puinhopen van het plat gebombardeerde Rotterdam met Aad Huninck. Ze hadden niets. Geen huis, geen werk. Komen via-via een jaar later in Sint-Oedenrode terecht, waar ze pensiononderdak krijgen bij ‘moeke Van Helden’, het café dat nu “De Kroeg’ heet. Later verhuizen ze naar een huurwoning in de Heilige Geest. In Sint-Oedenrode krijgt Ronny al snel bekendheid doordat ze gedurende de oorlogsjaren haar schaatstalent overdraagt aan Rooise kinderen op de dichtgevroren vijvers van De Kienehoef.

Ronny Huninck-Stokvis begint in 1937 op 17-jarige leeftijd met het maken van theemutsen, maar in feite start ze hiermee haar glanzende zakelijke carrière als ontwerpster van exclusieve kinderkleding van het exclusieve octrooimerk ‘Klipfisk’ (Noors voor Stokvis), welke in London, Parijs en Wenen gretig aftrek vindt. Haar confectieatelier aan de Boskantseweg telt op zijn hoogtepunt in de zestiger jaren 45 medewerkers. Door dit zakelijk succes raken Ronny en Aad financieel ‘in goede doen’. Sportieve Ronny rijdt rally’s in dure auto’s, bewoont een luxe appartement in Davos, vaart met een zeewaardig jacht en trekt regelmatig naar haar vakantiecaravan in Saint Tropez.

Ruim vijftig jaar later, als ze de leeftijd van 70 jaar heeft bereikt, stopt de succesvolle zakenvrouw met haar lucratieve onderneming.

Privé:
In 2003 overlijdt haar echtgenoot Aad vrij plotseling tijdens hun vakantieverblijf in het Zuid-Franse Saint Tropez.
Ze hebben geen kinderen.
Na een korte woonperiode in Son en Davos keert ze in 2009 terug naar Sint-Oedenrode waar ze sinds 2013 een appartement in Odendael bewoont. Een jaar geleden komt ze daar ongelukkig ten val en raakt daardoor nagenoeg geheel verlamd.

We spreken met haar op de zondag dat het kabinet besluit Nederland plat te leggen door scholen en horeca te sluiten om het vernietigende coronavirus nóg effectiever te kunnen bestrijden. Direct na deze ingrijpende maatregel konden we Ronny niet meer bezoeken, omdat ook ‘Odendael’ de deuren sloot om zijn bewoners nóg beter te beschermen.
De uitbraak van het virus is na onze afstandelijke elleboogbegroeting het eerste onderwerp dat Ronny zelf ter sprake brengt. ‘Tachtig jaar geleden’, telt ze uit, ‘na het bombardement op Rotterdam begonnen Nederlanders ook te hamsteren. Het was ook toen, net zoals nu, niet nodig, want alles ging direct op de bon.’ Om maar aan te tonen hoe goed Ronny Huninck-Stokvis geestelijk nog ‘bij de tijd’ is. Maar ook hoe traumatisch het oorlogsverleden nog in haar leeft: ‘Is dat virus misschien een oorlogswapen? Je kunt ’t niet weten.’

Lees woensdag verder in DeMooiRooiKrant