Afbeelding
Foto: Cor van Oorschot

Doorleefde performance in voorstelling 'Les vieux amants'

Algemeen Kunst en Cultuur

Sint-Oedenrode - 'Les Enfants du Paradis': Lizet van Beek, zang en verhalen en Doré van Deijck, piano namen ons mee naar de wereld van de grote chansonniers als Barbara, Brel, Piaf en meer, waarin stad, nacht, liefde, passie en verlangen op melancholische wijze tot leven worden gebracht en bezongen. Zangeres en verhalenvertelster Lizet van Beek, deelde met ons haar persoonlijke fascinatie voor het Franse Chanson. Samen met Doré van Deijk, die op de vleugel het verhaal omspeelde, nam zij ons mee op het levenspad van haar grootouders waardoor de liederen een extra lading kregen en het verhaal levensecht werd.

Door: Mattie De Schepper

Symbiose tussen, theatrale, vocale en instrumentale zeggingskracht
"Wat een geluk en voorrecht het is om een voorstelling te kunnen meemaken van en door 'soulmates'! Muzikale bagage en creativiteit zijn bij beiden heel groot. Zij vullen elkaar prachtig aan. De bij het verhaal passende en subliem vertolkte liederen vervloeiden heel mooi met de instrumentale omspelingen", schreef ik vijf jaar geleden bij de Muziek-theatervoorstelling 'Anmolratna' door Les Enfants du Paradis en onderschrijf ik opnieuw. Ook nu wil ik bewondering uitspreken voor de diepgang die beiden leggen in wat zij maken. Hier is over nagedacht; zij kennen het verhaal achter liederen van Barbara, Brel, Piaf, Brassens en gaan naar de kern van wat hen bewoog erover te zingen.
Meesterlijk hoe het levensverhaal van Oma van Beek en haar tijd als gouvernante bij een deftige familie in Brussel met de liederen in het programma verweven werd; Anekdotes over hoe oma tot lorgnet dragende 'dame' uitgroeide. Hoe, nog lang nadat zij haar leven in de Brusselse 'betere kringen' had geruild voor het leven als bakkersvrouw in Hilvarenbeek 'dame' bleef . Levensgrote foto's van haar grootouders bevestigden het geschetste beeld. Het siert Lizet van Beek dat ze Ernst van Altena's befaamde chanson vertalingen ook met name citeert en – beter in haar persoonlijk verhaal passend - in 'Le port d'Amsterdam' hertaalde naar 'Rotterdam'

Hoogtepunten en overweging
Ontegensprekelijk dat zowel Lizet van Beek als Doré van Deijck als zeer ervaren professionals
een heel mooi programma weten te brengen. Jammer dat in het begin de verstaanbaarheid en klankweergave leed onder het gebruik van de geluidsinstallatie. Gelukkig was dit na de pauze aangepast en was ook de klankkleur van de zangstem veel natuurlijker te horen.
Vooral de theatraal gebrachte liederen kwamen het beste over. Voor mij waren dat Barbara's 'La Solitude', 'Bruxelles' van Brel en het zo mooie 'Chanson de l'adieu' met de beroemde versregels 'Partir c'est mourir un peu'. De act met bakblik als slagwerk in 'Bobby chérie' was zeer verrassend en in 'Paris s'éveille' werd het publiek hoorbaar graag mee -zingend betrokken.
Absoluut theatraal hoogtepunt kwam toen ze, met succes beroep doende op een barman uit het publiek, 'la dame du bar' opvoerde en zich hierin ook vocaal helemaal uitleefde.
Gezien het aantal bezoekers – wellicht kwam dit door het ongebruikelijk tijdstip voor de 'Torenconcerten'- zou dit programma beter tot zijn recht gekomen zijn in een salon.


Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding