Thieu Sijbers wordt thuis in Steensel geïnterviewd 				 door Cor Swanenberg, toen nog werkzaam voor  				      Omroep Brabant. ( Foto Nelleke de Laat)
Thieu Sijbers wordt thuis in Steensel geïnterviewd door Cor Swanenberg, toen nog werkzaam voor Omroep Brabant. ( Foto Nelleke de Laat)

Thieu Sijbers, de Toon Hermans van Brabant

Algemeen Historie

Rooise Streken 15: 'Dè moete we aon zien te haauwe'

Sint-Oedenrode - Thieu Sijbers werd geboren in Nijnsel langs de doorgaande weg van Rooi naar Son, schuin tegenover het toenmalige café de Driesprong, ongeveer in de huidige tunnel. Als vijfde in een boerengezin van tien kinderen zag hij in december 1924 het levenslicht. In Nijnsel ging hij aan de overkant naar de lagere jongensschool Sint Antonius. Daarna anderhalf jaar naar seminarie Beekvliet in Sint-Michielsgestel, maar bij gebrek aan roeping tot het priesterambt vervolgens naar het Sint Joris College in Eindhoven. Daar slaagde hij voor de HBS. Ten slotte ging hij naar de RK Leergangen in Tilburg voor de M.O.-akte Lichamelijke Opvoeding. Daar volgde hij ook enkele jaren de studie M.O. Nederlands.

Zijn liefde voor het dialect bloeide op tijdens zijn HBS-tijd waar zijn leraren Nederlands Frans van Tuyl en Jan Renders, beide Brabanders, zijn voorliefde voor de streektaal stimuleerden. Een extra stimulans vormde het werk van Rooienaar Bertus van de Zanden, toneelregisseur en tekst - en gedichtenschrijver. Vanaf dat moment kreeg Thieu een diepgaande interesse in alles wat met de Brabanders en hun taal te maken had. Hij had al teksten geschreven voor de plaatselijke Nijnselse Revue samen met het latere hoofd van de Lagere School Wim van Eijndhoven. Zijn landelijke bekendheid kwam in de vijftiger jaren door zijn bijdrage aan het 'Brabants halfuur' op de KRO-radio. Ook was hij te horen in een Brabants éénmans-cabaret. Naast zijn werk als leraar, achtereenvolgens in Utrecht, Eindhoven en Veldhoven, hield hij zich intensief bezig met het schrijven en voordragen in het Brabants of beter gezegd in zijn moederstaal 'Nèènzels-Roois'. Door zijn taal- en vertelkunst, zijn humor, typeerde het Brabants dagblad hem als 'De Toon Hermans van het Zuiden', maar aangezien Toons geboortestreek nog zuidelijker ligt dan onze provincie is 'De Toon Hermans van Brabant' beter op zijn plaats. Overigens gaat zo'n vergelijking natuurlijk altijd mank omdat iedere cabaretier zijn eigen unieke stijl en persoonlijkheid heeft. En zeker als de taal niet ABN maar dialect is.

Lees woensdag verder in DeMooiRooiKrant