Een klein dorpje in een grote oorlog (deel 20)

Sint-Oedenrode - Dat Duitsland de oorlog gaat verliezen daar twijfelt niemand meer aan. Maar dat de bevrijding langer op zich laat wachten dan dat menig Rooienaar zou willen, staat ook als een paal boven water. Nadat Hitler op 11 december 1941 de Verenigde Staten de oorlog verklaarde, verwachtte iedereen dat de Amerikanen hun troepen snel naar Engeland zouden overbrengen. Als die troepen eenmaal in Engeland zouden zijn, zou de invasie niet lang op zich laten wachten. Een enkele optimist hoopte dat in de zomer van 1942 de invasie al zou plaats vinden. Maar ook dit jaar laat de geallieerde invasie wel heel erg lang op zich wachten en veel mensen vrezen dat we nog een jaar langer onder het Duitse juk moeten leven.

HOOFDSTUK 20: Toon moet alsnog in krijgsgevangenschap

Het Duitse bevel van vorig jaar om alle metalen voorwerpen aan te melden, leverde niet veel op. Plotsklaps bleek er in Rooi toch veel minder metaal voorhanden te zijn, dan dat ze in Berlijn dachten. Dat vooral het ijzer- en kopergehalte van de bodem flink is toegenomen sinds de zomer van 1942, kunnen de Duitsers beter niet weten. Menig Rooienaar heeft zijn voorraad potten en pannen op een geheime plaats in de grond gestopt. Ook de instrumenten van de Nijnselse staffanfare en de Rooise fanfare zijn veilig opgeborgen en als vermist gemeld. De kerkklokken daarentegen konden niet gered worden voor de Duitse honger naar metaal. Op 16 december vlak voor Kerstmis kwamen onze 'beschermheren' met een vrachtwagen naar Rooi. Zowel de klokken van de Katholieke kerken als de klokken van de Knoptoren zouden naar het 'Grote Duitse Rijk' moeten. Maar de Duitsers hadden niet gerekend op het kordate optreden van Kapelaan Teurlings. Hij sprak er schande van dat de Duitsers de klokken zo kort voor Kerstmis weg durfden te halen. Hij sprak er niet alleen schande van, nee Ties en Hend waren er samen met nog wat andere jongeren getuige van hoe de Kapelaan op zijn beste Duits de bezetter duidelijk maakte dat bij 'Weihnachten(1)' klokgelui hoorde. Schijnbaar waren de oosterburen daar gevoelig voor, dan wel hadden ze toch meer respect voor de kapelaan, dan voor hun Führer en lieten ze de Angelusklok hangen. "Damit Sie zu Weihnachten wenigstens lauten können, Herr Pfarrer(2)", was het zuinige commentaar van de klokkenrovers.

Dat de Duitsers niet meer op alle fronten aan de winnende hand zijn, dat melden de sporadische verschijnende kranten niet. De afgezanten van Joseph Goebbels doen hun uiterste best om Duitse verliezen uit de Nederlandse kranten te houden. Iets dat ze zo goed lukt, dat weinig mensen nog behoefte hebben om een krant te lezen. Toch zijn de Nederlanders vrij goed op de hoogte over de ontwikkelingen aan de fronten. Dat de Nederlanders massaal naar Radio Oranje luisteren zint de bezetter dan ook geenszins. Daarom is het al vanaf het begin van de oorlog verboden om naar radiozenders te luisteren die niet onder Duitse controle staan. Hoewel er op het luisteren naar geallieerde zenders zware straffen staan, kan menig Nederlander de verleiding niet weerstaan om gewoon naar de BBC en Radio Oranje te luisteren. Zo ook Toon van de Tillaart die elke avond om negen uur de nieuwsberichten op Radio Oranje luistert.

Lees verder in DeMooiRooiKrant van komende week