Achter de schermen

Sint-Oedenrode - Wat er vóór de schermen van de krant gebeurt leest iedereen. Wat er áchter diezelfde schermen gebeurt weten alleen ingewijden. Terwijl dat eigenlijk best vaak dingen zijn, die meer lezers interesseren of zouden moeten weten, bedachten wij ons als redactie. Natuurlijk gaan we niet helemaal met de billen bloot, maar er blijft genoeg over dat we met onze lezers willen delen.

Klachten en complimenten
Iedere ondernemer krijgt er vroeg of laat mee te maken: klachten en complimenten. Waarom zouden we er dan in deze rubriek aandacht aan besteden? Omdat wij in zekere zin alle Rooienaren als klant hebben. Ook al voelt dat misschien niet zo, omdat onze krant gratis is.
We beginnen met de klachten. Met tientallen adverteerders en duizenden lezers ontkom je daar niet aan. Je kunt het niet iedereen naar de zin maken en laten we eerlijk zijn: sommige klachten zijn gewoon terecht. Als we het daarover eens zijn, lossen we die op. Bij organisaties die werken op het snijvlak van commercie en vrijwilligerswerk is dat soms lastig. Als wij die een gratis podiumplek zouden geven, doen we aan concurrentievervalsing.
Dit is overigens niet alleen een punt van discussie bij onze krant. De gemeente liep er ook tegenaan, bij het evenementenbeleid. Voor commerciële activiteiten gelden soms andere regels dan voor goede doelen. Waar trek je de grens? Bijvoorbeeld bij een ondernemer die een pr-campagne combineert met sponsoring van een goed doel? Maak je onderscheid tussen een stichting (zonder winstoogmerk) en een bv of coöperatie?
We krijgen ook wel eens klachten over een ander persoon, of organisatie. Met een incidentele klacht zijn ze bij ons aan het verkeerde adres. Krijgen we er meer over hetzelfde zit daar mogelijk nieuws achter, al zijn wij geen partij in het conflict en al helemaal niet het aangewezen adres hiervoor.

Complimenten zijn natuurlijk een stuk prettiger. Facebook geeft een positief beeld en ook de uitslag van ons lezersonderzoek wijst in die richting. Veel complimenten hoeven ook niet letterlijk uitgesproken of geschreven te worden om te weten dat ze er in wezen wel zijn. Vaak is een hint al genoeg. Ze geven een prettige wisselwerking en zijn voor ons een stimulans om het volgende keer nóg beter te doen. Minstens zo goed als na een gegronde klacht.

Al is een compliment altijd positief, toch zegt het niet alles. Toen een fractievoorzitter van een politieke partij een redacteur eens complimenteerde met een artikel, antwoordde die "Als ik van jou een compliment krijg, weet ik niet of ik mijn werk wel zo goed heb gedaan." De fractievoorzitter zag er de diepere betekenis wel van in. Én de lol.

En zo zijn we aangeland bij de klachten en complimenten die we als krant zélf wel eens uitdelen. Als wij zelf niet tevreden zijn over een contact met een relatie, laten wij dat die relatie weten, met de bedoeling om een volgend contact beter te laten verlopen. Als daar een leermoment in zit voor meer relaties, komt dat – geanonimiseerd - in de krant. Aandachtige lezers zal het wel eens zijn opgevallen, soms tussen de regels door en soms wijden we daar een 'special' aan.

Dit doen we óók bij positieve ervaringen. En als de relatie in onze ogen een voorbeeldrol vervult, noemen we man en paard. Sorry, vrouw en paard. Want tot nu toe was het persloket van de gemeente Meierijstad – uitsluitend door vrouwen 'bemand' - de enige die dat voor elkaar kreeg. Wie volgt?

Oh ja, op die gewoonte maken we één uitzondering. Een politieke partij kan via onze krant scoren, maar zal van ons nooit een special krijgen als rolmodel. Wie een béétje verstand heeft van politiek en van de vrije pers, begrijpt waarom.

Wil je reageren of uitleg over een ander onderwerp dat vanachter de schermen speelt? Stuur dan een mail naar redactie@demooirooikrant.nl