Rooise Streken 6: Wilhelm van der Hagen: de ideale papbuik!

Sint-Oedenrode - Na een beetje schikken van feiten en wat trek- en duwwerk.

Feiten, kaders en interpretatie
Het is heel lastig de waarheid te achterhalen als er weinig echte feiten zijn waarop het verhaal gebaseerd kan worden of wanneer de feiten dubieus zijn. De volksoverlevering kan dan behulpzaam zijn om de gaten in het verhaal te dichten. Men moet er wel altijd op bedacht zijn dat fantasie en werkelijkheid daarbij vaak in elkaar overlopen. Maar meestal klopt de kern van het verhaal wel. Wat ook goed helpt om het verleden te reconstrueren is het plaatsen van de – vermeende- feiten en verhalen in een algemeen historisch kader. De geloofwaardigheid en het waarschijnlijkheidsgehalte kan hier vaak aan getoetst worden. Het blijft, bij gebrek aan harde feiten, echter een zaak van een zo goed mogelijke interpretatie. Dit geldt ook voor het onderstaande verhaal. Het verhaal over de ontwikkeling van en de relatie met de figuur van Wilhelm van der Hagen en het Rooise carnaval. Het is gebaseerd op de voorhanden zijnde feiten en zowel schriftelijke als mondelinge herinneringen. Dit is getoetst aan een algemeen historisch kader en zo goed mogelijk geïnterpreteerd.

Het tegenwoordige Rooise carnaval werd voor het eerst in 1958 gevierd. Op zoek naar 'hoe het moest' kwamen de carnavalsvierders terecht bij een man van groot gezag: 'mister' Van Rooij. Hij wees op de historische link met Wilhelm van der Hagen die optrad als Prins Willemke Pap d'n Urste in de herensoos. De combinatie met Willem en pap werd als vanzelf gelegd, omdat hij ook mede-eigenaar was van de 'Nederlandsche Stoom-Roomboterfabriek H.W. van der Hagen'. De cirkel werd voor het Rooise carnaval al snel rond gemaakt want deze fabriek is in 1911 door Nutricia gekocht en daar maakte men 'pap'. Op deze voorstelling van de gang van zaken is wel wat af te dingen. In de in 1893 opgekochte boterfabriek maakt men boter en geen pap, laat staan geitenmelkse pap. Bovendien had Wilhelm weinig met de fabriek van doen gehad: hij had er snel pap van en liet zich na vier jaar al uitkopen.

En met Nutricia had hij al helemaal niets te maken. Deze fabriek was van zijn jongste broer Martien. Bovendien was de pap die Nutricia maakte ook een heel andere pap, 'keinderpap'. Wilhelm van der Hagen was een van de rijkste mensen van Rooi. Het is zeer onwaarschijnlijk dat pap zijn dagelijks voedsel was. Mocht Wilhelm al een buikje hebben gehad dan was het van het 'goede leven' en niet van de 'geitenmelkse brokkenpap'.

Lees woensdag het complete verhaal in DeMooiRooiKrant