Het volgende avontuur in Oost-Europa

Meierijstad - Stichting Meierijstad Helpt Oost-Europa reist meerdere keren per jaar naar het gebied om hulp te bieden. Met ingezamelde hulpgoederen rijden ze met vrachtwagens helemaal naar het oosten. In dit driedaagse dagboek krijg je een duidelijk beeld van de speciale reis naar Oost-Oekraïne die de mannen uit Meierijstad en Best afleggen.

Door: Ron Bezoen

Dag 1: het vertrek richting Polen
"Het vertrek is deze keer even iets anders. We vertrekken midden in de nacht omdat dit beter uitkomt in de verdeling van de reis over de drie dagen. Midden in de nacht was er toch een vijftiental direct betrokkenen om afscheid van ons te nemen. Waaronder onze wederhelften. Die soms vergeten worden, maar zich 100% inzetten voor het goede doel. Daarnaast de vrijwilligers die weken aan een stuk hebben geholpen met uitzoeken, inladen en andere hulp. Natuurlijk speciaal en apart voor Hans Nieuwkamp die deze trip niet meegaat: het was kiezen omdat we nu twee keer per jaar gaan. Met pijn in zijn hart nam hij afscheid van Frans, Adriaan, Eric en Ron, maar hij volgde ons via de app. We hebben heel veel baat bij DAF gehad. Bart Breukink heeft namelijk twee DAF's uit de testpool ter beschikking heeft gesteld. Zonder trekkers komt er geen beweging, dus dat was noodzakelijk. In de rit naar onze eerste stop in Tuszyn (P) hebben we 1185 km op de teller. Geen enkel probleem op de weg en we lopen vijf uur voor op schema. Dit geeft ons een goede nachtrust in het hotel: we doen het veilig of we doen het niet. Morgen rijden we naar de grens en we hebben gepland om rond 19 uur uur in Sarny (Oekraïne) aan te komen voor onze tweede tussenstop. Dit is allemaal afhankelijk van de grenspassages."

Dag 2: De hobbelige rit naar hotel Sarny
"Vandaag wordt het spannend. Opstaan, ontbijten en vertrekken lukt nog wel. Het is een rit over een provinciale weg naar Radom, Lotz en Chelm. Slechts een klein deel is snelweg en het laatste stukje naar de grens is heel slecht. Doordat de rest van de snelweg nog in aanbouw is, rijden we 300 km in zes uur. Dan komt de grens, altijd een lastige en tijdrovende hobbel. Er staat een file van acht km die we voorbij rijden. Nu is alles anders: van Polen Oekraïne inrijden kost nu maar vier en een half uur, een record. In de procedures van grenspassage is nog meer te halen als de papieren van te voren gereed en vertaald zijn. Onderweg ligt veel sneeuw, al licht smeltend, want de temperatuur loopt op. Toch nog een stuk door het donker en om 21.00 uur 's avonds komen we in het hotel in Sarny. We worden inmiddels herkend door de bediening en worden warm ontvangen. Een goede maaltijd voor een paar euro en dan uitrusten: minimaal negen uur volgens de rijtijdenwet.

Dag 3: Op weg naar het besneeuwde Romny
Van Sarny naar Romny is een korte afstand, maar een uitdaging op zich vanwege de rit door Kiev. Zelf rijden we door Kiev met de kaart in het Oekraïens. Kaartlezen is een tweede hobby en het lukt wonderwel heel goed. Daarna op weg naar Romny is zonder begeleiding makkelijk te vinden omdat we inmiddels drie jaar ervaring hebben in deze wereldstad. Na Kiev houdt het asfalt op en komen we op de slechte wegen. Meer gaten en bulten dan beton en asfalt. Hier valt nog een hoop te verbeteren.
Zodra we aankomen ligt er nog 59 centimeter resterend sneeuw van de afgelopen winter. We hebben hier een beetje last van, we kunnen niet in of achteruit parkeren. De wegen zijn wel schoon en bereisbaar. We hebben een blik van 25 km op de velden rondom ons want het is helder en zonnig, een plaatje net zoals in een Kerstkaart. We hadden gehoopt op een voorjaar, dat duurt nog een paar weken. Het ontvangst is wederom hartelijk en voorzien van natjes en droogjes. Alle "prosits" worden beklonken en het welkom is hartelijk en warm: we zijn weer thuis. Inmiddels wordt een provincie ondersteund, ter grootte van Nederland. Morgen gaan we kijken bij de mensen thuis."
Wordt vervolgd.